Singapore, here I come Nog een paar dagen. Dan vertrekt Stan voor een paar jaar naar Singapore. Stan is het beste vriendje van mijn zoon Merijn. In de zomer van 2012 hebben de ouders van Stan de knoop doorgehakt. Het grote avontuur lonkte dusdanig dat hierblijven geen optie meer was. De vader van Stan werkt voor een Amerikaanse multinational dat onder andere […]
Lees verder...Heb jij het weleens gedronken? Zeg eens eerlijk. Zo’n Goedemorgen van Campina. 500 ml zuivel aangevuld met de nodige vezels, vitamines en mineralen. Om de dag goed mee te beginnen. Snel en effectief. Althans als je de tekst op de verpakking mag geloven. Je zet de Goedemorgen aan je mond en hoppa…….je laat je lekker vollopen. Als je een beetje […]
Lees verder...Het was een kwestie van tijd. Zoveel was duidelijk. Tegen beter weten in hoop je toch op een wonder. Op een goed gezinde hand van bovenaf. Het mocht niet baten……..Theo Bos is overleden. Ruwe bolster blanke pit. Met zijn karakteristieke ontzag afdwingende kale rugby kop. Voor niemand bang. Opgestropen mouwen. Voorop in de strijd als een geboren leider. Onverschrokken. Zoals […]
Lees verder...Ruggengraat van een weekdier Al weken zeurde mijn dochtertje om de mini keuken van de AH. Nog meer troep in huis. Daar zit ik niet bepaald op te wachten. Het aantal mini’s in huis groeide echter mede dankzij gulle giften van vrienden, familie en kennissen tot ongekende proporties. Uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Zoals ik zo vaak overstag ga als […]
Lees verder...Sinds een paar jaar zijn wij in het bezit van een museumjaarkaart. Ideaal. We trekken er regelmatig op uit. Met het hele gezin. Meestal op een zondag. Zaterdag staat in het teken van sport, boodschappen doen en dat soort dingen. Ik vind het leuk om af en toe ook dingen te ondernemen met alleen mijn zoon of dochter. Gewoon, even […]
Lees verder...Dramatische taferelen Ik herinner het mij nog als de dag van gisteren. De dramatische taferelen tijdens het afscheid nemen op de kinderdagopvang. Mijn zoontje klampte zich krampachtig vast aan mijn been. Geenszins van plan om los te laten. Hoeveel kracht er dan al in de kleine armpjes zit. Ongelooflijk. Lopen met een jengelend kind aan je been is overigens bepaald […]
Lees verder...