Sinds de geboorte van Roos in 2008 reden wij in een Nissan Almera Tino. Een beetje nietszeggende, niet zo dure, maar erg praktische kopie van de eveneens nietszeggende, iets duurdere en ook erg praktische Renault Scénic. De kinderen zaten comfortabel in hun maxi-cosi-rodi’s, voorin was ook alles prima, goede airco en met alles elektrisch, een extra 12 volt aansluiting, klaptafeltjes voor de kinderen en allerlei opbergbakjes was hij best compleet. En ook de bagageruimte voldeed voor een weekendje kamperen. Net. Grote nadeel was het onderhoud. Onze vorige Nissan (een 3-deurs Almera uit 1996) reed probleemloos van de ene beurt naar de andere, maar de Tino had veel meer en duurdere mankementen. Met als dieptepunt de APK van vorig jaar. De onderkant was aan het doorroesten en repareren zou uiteindelijke meer gaan kosten dan de auto nog waard was.
Grote gezinsauto, maar dan anders
En wat doe je dan? Als een lease-auto geen optie is, de spaarrekening niet zo gevuld is als je zou willen en je toch graag een ruime auto wilt? Eentje met het liefst wat meer uitstraling dan die Almera Tino. Tijd voor een buiten-de-kaders-oplossing. Een vriend van me had een half jaar eerder een 25 jaar oude Volvo 760 sedan gekocht. Ook hij had een beperkt budget, maar wilde heel graag meer ruimte dan in zijn Peugeot 106. En hij kende weer iemand die zich had gespecialiseerd tot een betrouwbare en betaalbare onderhoudsman van oude Volvo’s. En dat werkte. Hij liet een gastank in de erg luxe en sterke 760 bouwen en reed nu rond als een koning. Wat een mooie bak! En Volvo’s hebben de naam dat ze bij 200.000 km pas ingelopen zijn. Mijn Tino moest ik bij die kilometerstand opgeven.
Als hij het kon, kon ik het ook! In plaats van de Tino te laten repareren, zijn we datzelfde weekend nog op zoek gegaan naar een oude Volvo. Geen oldtimer, maar wel een oudje. Het werd een 940 station uit 1997, op LPG. Hij had 429.000 kilometer gereden, maar daar kon vast nog wel wat bij dacht ik zo. En inclusief de inruil van de Tino kostte hij me maar 800 euro. 800 euro? Er zijn gezinsauto’s waarin optie leeslampjes alleen al 800 euro kost!
Het comfort is meer dan voldoende. De achterbank is uiteraard ruim genoeg voor drie opgroeiende kinderen, voorin ook niets te klagen. Zeker niet met de standaard optie stoelverwarming. De airco werkt goed. De voorramen zijn elektrisch en er zit centrale deurvergrendeling op – alleen niet met afstandsbediening. Maar de grootste troef is natuurlijk de kofferruimte. Wat een bak! Alles past erin en als je de achterbank naar beneden klapt kun je er echt oneindig veel in meenemen. Wat zeg ik, je zou er zelfs in kunnen slapen.
Het rijden is ook prima. De auto is zwaar, maar heeft genoeg kracht om dat gewicht met achterwielaandrijving in beweging te zetten. Inhalen en invoegen op de snelweg gaat uitstekend. Hij mag tot 1800 kilo trekken, al verwacht ik niet dat ooit nodig te hebben. Wij zijn meer van de tent dan van de caravan.
Maar eerlijk is eerlijk, je ziet wel dat hij niet meer nieuw is. De buitenkant zit nog strak in de lak, maar van binnen is de bekleding op sommige plekken wat versleten. Er zitten geen klaptafeltjes in voor de kinderen en ook is er weinig opberg- of aflegruimte. Daar hebben we zelf wat voor moeten knutselen. En we hebben het eerste jaar wat achterstallig onderhoud moeten wegwerken: banden, remblokken, uitlaat, schokbrekers, accu. Dus was hij toch wat duurder dan die 800 euro. Maar toen hij vorige maand voor de APK moest, was ik voor 200 euro klaar. En veel onderdelen zijn tweedehands of goedkoop te verkrijgen. Waar een nieuwe koplamp voor de Tino 350 euro kostte, kost een nieuwe voor de Volvo 100 euro. Dat scheelt.
De onderhoudsman zegt dat het nu een kwestie is van netjes onderhouden en dat hij dan nog een hele tijd mee kan. Daar vertrouw ik dan maar op. Inmiddels hebben we de auto een jaar en zijn we dik 15.000 km verder. Ik geniet nog iedere keer dat ik er in rijd. De ronk als hij start, het soepele zoeven door het verkeer, de robuuste non-nonsense uitstraling. En een glimlach op mijn gezicht: een grote auto, met weinig geld – het kan wel!
En de leukste bonus: ik vind mijn vrouw Wendy erg aantrekkelijk als zij met haar lengte van 1.65m zelfverzekerd met die grote auto aan komt rijden. Daar stap ik graag bij in!
