Mini keuken AH; that’s NOT easy

Ruggengraat van een weekdier

Al weken zeurde mijn dochtertje om de mini keuken van de AH. Nog meer troep in huis. Daar zit ik niet bepaald op te wachten. Het aantal mini’s in huis groeide echter  mede dankzij gulle giften van vrienden, familie en kennissen tot ongekende proporties. Uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Zoals ik zo vaak overstag ga als mijn dochtertje haar zinnen op iets heeft gezet. Ik heb blijkbaar een ruggengraat van een weekdier.

Handige merchandising

Hand in hand liepen we naar de plaatselijke supermarkt. Bij ons vlak om de hoek. Even leek het er op dat de mini keuken was uitverkocht. Stiekem sloeg ik een vreugdekreet. Tevergeefs. Mijn oplettende nageslacht trof ergens in een uithoek van de winkel een hele display vol met van die dingen. Mee te nemen voor de lieve som van maar liefst € 14,99. Bij de Appie weten ze wat merchandising is. Gelukkig had ik mijn airmiles pas bij me. Scheelt toch weer € 5,00 nietwaar?

Geen technisch wonder

Zo trots als een pauw liep ze met het bouwpakket naar huis. Althans, zij was trots en ik liep met het bouwpakket. Eenmaal thuis was er geen houden aan. Papa moest direct aan de slag. De tekst op de verpakking stemde mij gerust. “Eenvoudig in elkaar te zetten”, stond er op. Kijk, daar word ik vrolijk van. Zo’n technisch wonder ben ik niet namelijk niet. Vol enthousiasme ging ik aan de slag. Mijn dochtertje keek vol verwachting toe. Mijn hemel, wat een boel onderdelen. Het instructieblad biedt weinig soelaas. Telkens wordt van elke bouwstap het eindresultaat getoond. Hoe dit eindresultaat te bereiken wordt aan de levendige fantasie van de bouwer overgelaten. En dat is nu precies waar deze vader zenuwachtig van wordt. Zeker met een over enthousiast kind in je nek.

Ta da!!

Hoelang ik er uiteindelijk over heb gedaan weet ik niet meer precies. Heel langzaam kreeg de keuken haar uiteindelijke gestalte. Met wat improvisatietalent kom je een heel eind. ‘Vast is vast’, zei mijn vader altijd. Onze keuken wijkt op een paar punten af van de meegeleverde kleurenfoto. Mijn dochtertje maalt daar niet om. Ze geeft mij een ferme kus op de wang. “Bedankt pappie”, zegt ze. “Ga nu maar weer naar beneden”.