Superdaddy

Superdaddy

 De afgelopen maanden had ik zelf wat meer tijd beschikbaar, en mijn vrouw wat minder doordat ze een winkel heeft geopend.

Één van de zaken waar ik me op heb gestort is het “uitjescircuit” op school. Schoolreisje, sportdag, de natuur in, overal zijn ouders voor nodig als assistent.

 

Prinsenhof

Zo had ik me opgegeven voor het bezoek van groep 8 aan Museum het Prinsenhof in Delft. Je weet wel, waar Willem van Oranje is vermoord. Ik was er zelf nog nooit geweest en het leek me leuk om mijn niet erg spraakzame oudste zoon Brian in zijn natuurlijke habitat te zien functioneren.

We zouden gaan fietsen, maar dan kon helemaal niet want het regende zo hard als dat we de laatste maanden gewend zijn.  Tenminste, ik dacht dat het niet kon, want de juf dacht er heel anders over. “Nee hoor, gewoon lekker fietsen, kunnen ze best tegen die jongens.” Ja, ja, maar het ging me ook vooral om mezelf…….

 

Heen

Ik kreeg vijf kinderen mee, waaronder Brian. Goed doorfietsend, bleek de juf natuurlijk gelijk te hebben. Het was gezellig, de kinderen vermaakten zich prima en het half uur fietsen was zo om. Ter plaatse hebben de volwassenen er alles aan gedaan om te voorkomen dat de dure schilderijen werden gesloopt. Valt me altijd op dat beveiligers in dit soort gelegenheden zo chagrijnig zijn. Ik weet ook wel dat het irritant is dat de zoveelste groep kinderen je museum bijna sloopt, maar ja, kies dan een ander vak. Dat kan best anders.

 

Warme chocolademelk

De terugweg was een uitdaging. Het regende inmiddels nog harder en we zouden tegenwind gaan krijgen. Dus beloofde ik de kinderen een warme chocolademelk met slagroom als we snel bij De Bonte Haas zouden uitkomen, het eetcafé dat dicht bij school ligt. Wat een feest werd de terugtocht! Snel fietsen, bij De Bonte Haas naar binnen, en wegduiken als er andere groepjes voorbij fietsten. Want die mochten ons natuurlijk niet zien. Wat heb ik genoten van die bekkies. De juf belde nog om te vragen of het allemaal goed ging, want wij vertrokken als eerste en waren als enige nog niet binnen. In euforie kwamen ze de klas weer in. Ouders spraken van kinderen uit “mijn” groepje, maar ook uit andere groepjes spraken me er de hele week nog op aan. Niemand wist meer waar de excursie naartoe was gegaan. Over 15 jaar herinneren ze zich dat Willem van Oranje vermoord is in De Bonte Haas.

Redactie

Lees Interacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *