Volgens het National Fatherhood Initiative, een Amerikaanse non profit organisatie, is in Amerika is sprake van een ‘father absence crisis’. Oftewel: een crisis door afwezig vaderschap. Onderzoek van het U.S. Census Bureau laat dramatische conclusies zien. Het bureau roept op tot meer betrokkenheid en commitment van (biologische) vaders. In deze blog beschrijf ik kort de belangrijkste resultaten van deze Amerikaanse studie, daarna doe ik een poging deze resultaten in verband te brengen met de situatie hier in Nederland.
‘Father factor’ in cruciale sociale vraagstukken
In Amerika groeien circa 24 miljoen kinderen (1 op de 3) op zonder de nabijheid van hun biologische vader. Nu blijkt er een ‘father factor’ te zitten in bijna alle cruciale sociale en maatschappelijke vraagstukken waar Amerika vandaag de dag mee te maken heeft. Het bureau komt met een schrikbarende top 10 aan onderzoeksresultaten die het belang van betrokken vaderschap onderstreept.
Top 10 resultaten
Als een kind opgroeit zonder de nabijheid van zijn of haar (biologische) vader, dan heeft het kind ten opzichte van kinderen die met hun vader opgroeien…
1) Een vier keer zo grote kans om in armoede te leven
2) Een grotere kans op emotionele en gedragsproblemen (waaronder agressief gedrag)
3) Een twee keer zo groot risico op kindersterfte
4) Een grotere kans om in de gevangenis te geraken (U.S.: van 1 op de 5 gedetineerden zat ook de vader in de gevangenis!)
5) Een grotere kans om een misdaad te plegen
6) Een 7(!) keer zo grote kans om zwanger te raken als tiener
7) Een grotere kans om met misbruik of verwaarlozing in aanraking te komen (m.n. bij nieuwe partner 10x zo grote kans op misbruik, 6x op verwaarlozing)
8) Een grotere kans op misbruik van drugs en alcohol
9) Een twee keer zo grote kans op obesitas
10) Een twee keer zo grote kans op blijven zitten en schooluitval (in een gemiddelde klas in de US groeit 1 op de 3 kinderen op zonder biologische vader thuis).
Bron: www.fatherhood.org
Wat zegt dit over de situatie in Nederland?
Uiteraard heeft dit betrekking op de situatie in de U.S. en deze wijkt op onderdelen af van de situatie bij ons in Nederland. Echter, Europese wetenschappelijke studies, onder andere van Prof. Dr. Pedagogiek Louis Tavecchio van de UVA, laten in de kern een vergelijkbaar beeld zien. De vraag is, of (een deel van) deze crisis zich ongemerkt ook in Nederland aan het manifesteren is. Dat er in een aantal van onze maatschappelijke vraagstukken rond bijvoorbeeld gedragsproblemen, schoolprestaties en criminaliteit bij kinderen ook stiekem een ‘father factor’ verborgen zit. Zelf acht ik de kans zeer aannemelijk dat het ontbreken van een vader(figuur) hierop van invloed is.
Wat staat ons, vaders, te doen?
Persoonlijk is het mijn stellige overtuiging dat er voor ons vaders, naast de moeder, een belangrijke taak is weggelegd in de opvoeding van onze kinderen. En dat we ons tegelijkertijd niet altijd bewust zijn van de voorbeeldfunctie (het ‘voorleven’) die we richting onze kinderen hebben. Effecten worden vaak pas later duidelijk en dan nog leggen we niet altijd het verband met onze vaderrol.
Ik denk dat het goed zou zijn als we individueel even stil staan bij onze vaderrol en onze aanwezigheid en betrokkenheid als vader. Je zou is na kunnen denken over de volgende vragen:
Welk rapportcijfer geef jij jezelf als vader en waarom?
Wat kun je doen om 1 punt hoger te scoren?
Ik ben benieuwd naar jouw input en mening. Laat ze achter bij de reacties, zodat we dit topic samen verder kunnen uitdiepen en elkaar kunnen inspireren tot een betere invulling van onze vaderrol.
Bronnen:
National Fatherhood Initiative
U.S. Census Bureau
Journal of Marriage & Family
National Center for Health Statistics
Journal of Youth and Adolescence
Child Development Journal
National Longitudinal Survey of Youth
U.S. Department of Education
Lees Interacties