Boodschappen Doen! = weekenddip ;-)

Als jong ventje moest ik steevast op vrijdagmiddag mee om boodschappen te doen. Mijn moeder ging altijd naar de Edah. Daar zweerde ze bij. Voor nog geen 50 gulden had je een volle kar. Daar maakte zij een sport van. Met kortingsbonnetjes en alle aanbiedingen in haar hoofd bereidde zij elk bezoek minutieus voor. Een prototype hondstrouwe klant. Dat was ze. Winkelen bij een andere keten stond haast gelijk aan vreemdgaan. Bij wijze van spreken dan. Als ik mijn ogen sluit zie ik de winkel nog zo voor me. Dan droom ik over de gangpaden en ruik de geur van verse zuivel en vleeswaren. Eerst liet ik mij nog voortduwen in het winkelwagentje. Voorop in het zitje. Totdat mijn lijf  zodanige proporties begon aan te nemen dat ik met geen mogelijkheid meer in het zitje paste. Toen moest ik lopen. Dat vond ik minder.

Thuisblijven

Al snel begon het boodschappen doen mij aardig de keel uit te hangen. Steeds vaker verzette ik mij openlijk tegen het verplichte winkelbezoek. Uiteindelijk won ik de strijd en mocht ik thuisblijven. Boodschappen doen heeft mij nooit meer kunnen bekoren. Nooit meer……totdat ik kinderen kreeg. Heel gek of eigenlijk toch weer niet. Ik ga al jaren maar wat graag naar de locale Albert Heijn. Alleen. Op zaterdagmiddag. Na het sporten van de kinderen. Het boodschappenlijstje zit in mijn hoofd geprent. Ik ken de winkel inmiddels van binnen en buiten. En de klanten inmiddels ook. Bijna allemaal vaders. Zoals ik. Het valt niet eens meer op. Allemaal zijn we op zoek naar een momentje voor ons zelf.  Een uurtje rust aan de kop. Of soms meer. Op een centrale plek in de winkel hokken we samen. We vertellen elkaar moppen, sterke verhalen of andere anekdotes. Elke week ontmoet ik weer andere vaders. We lachen dikwijls wat af.  Soms gênant hard. Door de hilariteit vergeet ik vaak de belangrijkste dingen mee te nemen, die mijn vrouw speciaal op een lijstje heeft gezet. En ja, dan moet ik weer terug……………. . We overwegen nu om een aanvraag in te dienen voor de inrichting van een speciale ‘vaderhoek’. Met van die lounge banken en voorzien van minibar. Er staat niet voor niets een ideeënbus bij de ingang.

 

Jan-Willem Vaartjes

Lees Interacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *