Een dochter die aan topsport doet

Je zult maar een dochter hebben die aan topsport doet. Wanneer doe je het dan goed als ouder ? Het was de titel van een lezing van een sportpsycholoog waar we voor uitgenodigd waren.  Er waren echter zoveel zaken die ook van toepassing waren op niet topsportende kinderen (daar heb ik er ook 2 van) dat ik daar graag e.e.a. van deel.

Sportpsychologie  is niet nieuw, maar de psychologische begeleiding begint wel op steeds jongere leeftijd. Waar vroeger Hein Vergeer  al naar een haptonoom ging, en Ruud Gullit zich liet bijstaan, worden nu jonge kinderen die aan topsport doen gelukkig ook al begeleid. Het is ook best heftig wat er allemaal van je verwacht wordt, en wat je allemaal zelf wil.

Work hard &  enjoy

Mindere prestaties, falen of verlies zijn onderdeel van de weg naar de top. Je kunt dan alleen maar relativeren, prestaties op de lange termijn bekijken, optimistisch blijven en ondersteunen. Ups en downs horen erbij, maar hoe voelt het kind zich? Plezier, passie en motivatie blijven de hele loopbaan nodig om tot topprestaties te komen.  Wie kent niet het bekende filmpje van jiskefet over de jonge voetballer bij Ajax. Grappig maar soms erg dicht bij de waarheid. Herken je jezelf niet een klein beetje ?

Je kind is meer dan alleen topsport.

Mijn dochter zit in 2 VWO en traint 23 uur per week. Daarnaast reist ze dagelijks bijna 2 uur. Dan is het lastig om een brede basis te houden voor een goed evenwicht. Je probeert op vrije dagen tijd te vinden voor andere interesses en hobby’s. Wij proberen ook met vrienden en familie over andere zaken te praten als over haar topsport, want als het over haar gaat, gaat het daar altijd over. Maar ze heeft, zoals alle kinderen, meer talenten.

Talentvolle kinderen doen het zelf !

Een eyeopener was voor mij dat ik niet alle moeilijkheden zomaar voor mijn kind moet oplossen, maar haar help ontdekken hoe ze zelf haar eigen problemen kan oplossen. Eigenlijk zo voor de hand liggend, maar ik stap snel in mijn valkuilen. Kinderen leren door vallen en opstaan, niet doordat je verhinderd dat ze vallen. Dus ik probeer het goede voorbeeld te geven en geef mijn kind de ruimte om haar eigen traject te volgen. Ouders van sporters die naar de olympische spelen zijn gegaan, hebben ook de navelstreng doorgeknipt.

Topsport is emotie

Ouders hebben geregeld last van felle emoties. Niet alleen bij topsport, kijk maar bij de f-jes op zaterdagmorgen langs de lijn. Maar waarom moet mijn kind last hebben van mijn emoties ?  Een top ouder (lees vital-daddy) is geen sportcoach. Al onze kinderen doen waarschijnlijk aan sport. Op allerlei verschillende niveau’s.  Laat je kind op zijn/haar manier naar de wedstrijd toe leven. Zoals collega blogger Jan Willem Vaartjes al schreef : stel je kwetsbaar op. Bespreek bijvoorbeeld welke steun hij/zij verlangt tijdens de wedstrijd. Zwijgen, aanmoedigen of tips? En laat jou evaluatie na de wedstrijd over aan je kind en de coach. Bied een luisterend oor.

Rusten is ook trainen

Voor kinderen die aan topsport doen is gericht rusten ook trainen. Dat is een mooi excuus om eens lekker een film op de bank te kijken. Voor andere kinderen is dezelfde activiteit  “lekker lui zijn”. Maar evenwichtige voeding is voor niet topsporters ook van belang, net als omgaan met blessures. Wie ziet zijn kind graag op krukken? Voor een topsporter zijn blessures echt funest. Marco van Basten, is slechts een van de vele voorbeelden van een topsporter die moest stoppen vanwege lichamelijke klachten. In het turnen zijn ook geestelijke klachten aan de orde van de dag. De verhalen van turnsters en hoe ze begeleid zijn door trainers en wat die kapot hebben gemaakt zijn velerlei. Laten we dus als vaders even nadenken bij onze (top)sportende kinderen, en vooral het kind laten bepalen wat zij/hij wil bereiken.

Conclusies

De conclusie van de lezing is in 3 zaken samen te vatten, en geld eigenlijk voor alle kinderen:

  • hoe sneller kinderen dingen alleen kunnen, hoe beter voor hun zelfvertrouwen en (topsport)resultaat.
  • Je kan je kind (binnen topsport) niet in alles leiden, het moet zijn eigen traject doormaken.
  • Het geeft niet als je kind fouten maakt, zolang het zelf maar weer opstaat, leert en doorgaat.

Maurice de Does

Dit artikel bevat het thema:

Dit artikel bevat de onderwerpen:

Artikelen met dezelfde thema's:

    Er zijn nog geen artikelen met dit thema

Initiatieven met dezelfde thema's:

    Lees Interacties

    Geef een reactie

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *