Dromen
Iedere vader kent het, dromen van wat je later met je zoon gaat doen als hij groter is. Terwijl je het kleine hoopje mens in je armen houdt. In gedachten zie je jezelf al samen met je zoon naar het voetbal gaan, samen op de motor toeren door Europa (hij op een Fireblade en jij op een midlife crisis Harley) of samen keihard lachen om de film die vrouwen niet begrijpen; je weet wel “the big Lebowski”. En terwijl dat kleine ventje opgroeit blijkt al gauw dat je deze dromen moet bij gaan stellen. Alhoewel dat van het voetbal wel klopt. Ze krijgen een eigen karakter en ontwikkelen eigen voorkeuren.
Muziek
Inmiddels is in mijn geval dat kleine hoopje mens een bonk spieren geworden van 16 jaar richting de 90 kilo. Met een eigen mening, eigen ideeën en een eigen smaak. En ondanks dat hij zijn eigen karakter ontwikkeld, kunnen we toch veel zaken met elkaar delen. En begrijp me goed, ook ik ben regelmatig een eikel en een hopeloos verouderd type in zijn ogen. Een van de zaken die we samen delen met elkaar is een brede smaak voor muziek. De muziek die ik in de auto afspeel is gelijk aan zijn favoriete playlist. Dit is zo uit de hand gelopen dat hij inmiddels niet onverdienstelijk diverse riffs op zijn gitaar speelt van AC/DC, Metallica, Nirvana en Guus Meeuwis.
AC/DC
In november van afgelopen jaar werd ik dan ook hypernerveus toen AC/DC aankondigde de Rock or Burst tour te starten op 5 mei in Gelredome. In onze stad, in mijn stadion, in zijn gedoogde stadion. Al eerder was het me niet gelukt om kaarten te krijgen voor AC/DC maar nu had ik een missie: Samen met mijn zoon van 16 naar AC/DC! Hoe gaaf zou dat zijn! En als een wonder lukte het me om twee kaarten te krijgen! Wij zouden samen naar AC/DC gaan.
Angus, Angus,… 
En 5 mei werd mijn droom realiteit. Daar stonden we, samen te genieten van de grootste rock & roll band op aarde. Rillingen liepen over mijn lijf toen de lichten uitgingen en Angus met zijn gevolg het podium betraden. Samen met zo’n dertigduizend anderen scandeerden we “Angus, Angus, Angus…”. Zongen we keihard mee op Highway to hell en werden we euforisch tijdens het maniakale gitaarspel van Angus Young tijdesn Let there be rock. Maar het mooiste van alles vond ik die momenten dat ik even naar rechts keek om de beleving van mijn zoon te zien. Onbetaalbaar! Voor mij is een vaders droom uitgekomen. Iets waarvan ik hoop dat vele daddy’s dit ook ooit mogen gaan meemaken!
Het volgende project wordt Metallica…
Superleuk! Mijn zoon en ik zijn allebei gitaristen, soort van. En zo gingen we samen naar supergitaristen sls Steve Hackett en ook Harry Sacksioni. Gaaf.
Gaaf, zeker als je zelf ook gitarist bent maakt dat het nog leuker. Zag ik bij mijn zoon ook.
Geweldig inspirerend dit Erwin. Moet heel gaaf zijn om dit zo te doen!! Was laatst met m’n zoon van 9 bij de superboeren en dat was al een bijzonder gevoel! Blijft gaaf die daddy-kid momenten, blijkbaar ook als ze al groot zijn!
Jazeker, als ze ouder worden lijkt het intenser te worden. Mooi om mee te maken.