Wees niet op voorhand ongerust. De man op de foto leeft nog. Het is namelijk mijn vader. Voor mijn kinderen opa Kees. ‘Gekke’ opa Kees om precies te zijn. Een man op leeftijd (sorry pa) met zijn 72 jr. Maar ook een kwieke man en bovenal een fantastische actieve opa. Naarmate ik ouder word ga ik meer van mijn vader in mijzelf herkennen. Niet alleen hoe ik zelf ben als vader maar Uberhaupt als persoon. Ik hoor dat vaker om mee heen. Als kind keek ik letterlijk en figuurlijk tegen mijn vader op. Geheel niet op een verontrustende manier hoor. Hij is gewoon een lange man, met grote handen en als het moet een zware stem. Altijd in de weer met mij en mijn zusje. Heel actief. Heel nieuwsgierig ook. Wat dat betreft valt de appel niet ver van de boom.
Opa op de praatstoel
Voorlezen kon hij als de beste. Vaak bedacht hij ter plekke een verhaal. Ik hing dan aan zijn lippen. Ook tijdens de talrijke fietstochten. Ik voorop in het zitje. Wijzend naar alles wat langs kwam. Mijn vader op de praatstoel. Het leek wel of hij op alles een antwoord had. Ik vond het allemaal prachtig. Vaders horen wijs over te komen. Later biechtte mijn vader op, dat hij antwoorden soms ter plekke uit zijn duim zoog. Om mij tevreden te stellen. Ik heb het hem vergeven. In mijn pubertijd fungeerde hij als wijze raadsheer wanneer de hormonen weer eens door mijn lijf gierden. Beroemd waren de ‘Vaartjes avonden’. Altijd op donderdagavond. Vaste prik. Dan zaten vriendjes en vriendinnetjes bij ons thuis. Massaal. Gewoon voor de gezelligheid.
De clown
Mijn vader claimde dan de aandacht. Speelde een beetje de clown. Soms bekroop mij een gevoel van schaamte. Zoals je dat weleens hebt als je ouders zich in jouw ogen raar gedragen. Volgens mijn zoontje speel ik ook dikwijls de clown. In de klas of op een feestje. “Jij lijkt op Opa Kees”, zei hij laatst. Ik beschouw dat maar als een verkapt compliment. Maar hij heeft wel gelijk. In zekere zin ben en speel ik ook een beetje Opa Kees. Het zit in de familie. Als ik straks nog net zo kwiek door het leven ga als mijn vader ben ik een trots mens. O ja, die sjaal en pet op de foto zijn van mijn zoontje. Opa Kees is van Go Ahead Eagles. Hij kon er gelukkig wel bij lachen……als een boer met kiespijn.
Lees Interacties