In 2007 leerde ik een heel bijzondere man kennen, Pieter ter Haar. Hij vertelde me onder andere over de speciale band tussen vaders en zonen. Het raakte me op dat moment, omdat mijn vader (die je hier op de foto samen met mij ziet) in oktober 2005 was overleden. In het boekje ‘Mijmeringen’ heeft Pieter een mooi hoofdstuk hierover opgenomen, getiteld ‘Vader & Zoon’. Dit wil ik de vaders van VitalDaddy niet onthouden. Ik zie het vooral als een stimulans voor ons vaders om onze verantwoordelijkheid te nemen en de vaderrol echt op te pakken. Richting zonen én dochters. Binnenkort heeft VitalDaddy een exclusief interview met deze bijzondere man. Nu alvast een voorproefje van zijn hand.
Het vaderloze tijdperk
Veel zonen in deze tijd hebben geen vader gehad. Hun vaders hebben vaak evenmin een vader gekend. Deze mannen weten dus niet wat man zijn inhoudt. Ze hebben nooit het gevoel van mannelijke identiteit overgedragen gekregen. Ze leven in het vaderloze tijdperk.
Twee keer geboren
In vroeger tijden bestonden er inwijdingsceremoniën. De jongens werden losgelaten door hun moeders. De vaders namen de zorg voor hun zonen over: in veilige kring van mannen werden ze geïnitieerd en welkom geheten. Een man moet twee keer geboren worden. Eerst via zijn moeder, dan via zijn vader. Gebeurt dat, dan ontwikkelt zich een diep geworteld vertrouwen in het eigen man zijn. Dat bepaalt het leven van de man.
Carrière
Tegenwoordig worden veel mannen opgevoed door hun moeder. Hun vaders zijn bezig met hun carrière. Zij hebben geen wezenlijke aandacht voor de eigenheid van hun zoon. Ze zijn hooguit bezig met hun prestaties. Hierdoor gaan veel zonen hun vader zien door de ogen van hun moeder: Zulke zonen voelen zich veiliger bij een vrouw. Hun afhankelijkheid van vrouwen werkt door in hun relaties met vrouwen.
Spagaat
Veel mannen worstelen met een lacune: hun niet vervulde masculiene aspect. Ze lijden aan een diepe onzekerheid die ze op allerlei manieren verstoppen en compenseren. Zulke mannen beschikken in potentie vaak over prachtige vrouwelijke sensitiviteit. Daar durven ze echter niet op te vertrouwen, zolang ze hun mannelijke aard niet volop leven. Zij zijn dus niet in balans, maar in spagaat.
Een evenwichtige opvoeding
Zoals zo vaak, is bewustzijn ook hier het begin van de oplossing. Inzien, verantwoordelijkheid nemen, licht laten schijnen. Wat gelukkig ook steeds vaker voorkomt: vaders die wel de volle verantwoordelijkheid nemen voor hun kinderen en echte vader zijn voor hun zonen. Die krijgen zo een evenwichtige opvoeding, met alle positieve gevolgen van dien.
Bronvermelding: bovenstaande tekst is verkregen uit de bundel ‘Mijmeringen’ van Pieter ter Haar. In 1982 heeft Pieter Managementcentrum De Ark opgezet. Hierin werkt hij nauw samen met zijn vrouw Marijke. De Ark begeleidt individuen en kleine groepen bij de ontdekklingstocht naar hun werkelijke drijfveren en creatieve krachten. Klik hier voor meer informatie over De Ark.
[…] Maar waar is de vader? Waar is de vader met zijn masculiene zorg voor zijn kinderen. Of zoals Pieter ter Haar het zegt; “wie zorgt voor de mannelijke identiteit in de […]