Chillen met Daddy!

Speciale momenten, die ontstaan vaak spontaan. Zonder voorbedachte rade. Vaak op een dag waar het weer zich van haar beste of slechtste kant laat zien. Laatst had ik zo’n speciaal moment te pakken. Samen met mijn dochtertje. Niemand was verder in huis. *Just the two of us*. De regen viel met bakken uit de lucht. Gedver. De keuze was snel gemaakt. We blijven vandaag maar binnen. Gehuld in haar roze badjas en dito sloffen zette zij de lijnen uit voor die dag. Filmpje kijken, spelletjes spelen, boekje lezen. Dat soort werk. Ik vond die gedachte alleen al uitermate relaxt. Mevrouw was die dag ook niet van plan haar badjas in te ruilen voor het reguliere tenue. “Vind je dat goed pappie?”, zei ze. “Natuurlijk vind ik dat goed poepie”, riep ik kinderlijk terug. “Mag ik dan met mijn deken op de bank zitten”, vroeg ze. “Als jij daar gelukkig van wordt schatje dan doe je dat maar”, riep ik weer terug. Een vette glimlach maakte zich meester op haar gezicht. Toen de zon het won van de dikke wolken waagde ik een poging om de afspraak te breken. “Zullen we nog even naar buiten gaan meissie?”. Ze keek me haast vernietigend aan vanaf de bank. Diep verscholen onder het dekbed. Ik ben de die dag de tel kwijtgeraakt hoe vaak ze heeft gezegd hoe gezellig ze het wel niet vond. En dat was geheel wederzijds.