In between jobs

In between jobs

In between jobs noemen ze dat op social media. Klinkt wel mooi, maar thuis denken ze er heel anders over. Mitch (6), mijn jongste, heeft bedacht dat mijn volgende baan een baan moet zijn waarbij ik alleen ’s nachts werk, dan kan ik overdag gewoon bij hem zijn. Mooie kinderlogica. En slapen is natuurlijk zóóó jaren tachtig. Brian (11), mijn andere zoon maakt dankbaar misbruik van de situatie. Waar hij normaliter met de fiets naar de voetbaltraining ging, wordt nu flink op het gemoed gespeeld, waardoor pa braaf de auto voorrijdt. Ja, er moeten nu ineens allerlei rekeningetjes vereffend worden omdat ik voorheen te weinig thuis was.

De zaken omgedraaid

Mijn vrouw laat mij de last van het huishouden voelen. Ik heb nu een vast arsenaal aan extra taken. Waaronder de kinderen naar school brengen. Dat leek me ook typisch iets voor mij. Ten eerste omdat ik een vroege vogel ben, maar ook omdat ik nog wel wat verbeterpuntjes zag voor dat ritueel bij ons thuis. De dagelijkse race tegen de klok wordt elke keer net gewonnen, maar mijn vrouw moet op allerlei manieren de mannetjes achter de vodden aan zitten. Het lukt dan uiteindelijk, maar je begint toch gestresst aan zo’n dag.

Eigen recept

Mijn recept is eigenlijk heel simpel: je maakt ze wakker en geeft ze de verantwoordelijkheid om zelf op tijd klaar te zijn, je helpt waar nodig, smeert boterhammen en maakt schooltassen klaar. Maar zij zorgen dat ze om 8.10 uur klaar zijn. Dan hebben ze kleren aan, tanden gepoetst, boterham gegeten en staan ze klaar met hun jas aan. Geeft een stuk minder stress en ze leren hun eigen verantwoordelijkheid te pakken. Om 8.10 uur rijd ik gewoon weg. Dan zijn ze maar een keer te laat.

We zijn nu 3 weken bezig, en om heel lang verhaal heel kort te maken, ik ben inmiddels overgestapt op de werkwijze van mijn vrouw, waarmee ik haar “ik zei het toch!” maar op de koop toeneem. Een stuk minder stress die methode van haar……………

Redactie

Lees Interacties

Reacties

  1. Leuk verhaal en toch geloof ik er in, eigen verantwoordelijkheid. Misschien met kleinere brokken aanbieden? Wie weet. Ze moeten het een keer zelf uitzoeken…ik ga het niet tot het oneindige doen namelijk ;-). Dank voor het delen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *