Mam…?!….hoezo Mam?!

Grenzen

De vaste lezers van mijn columns hebben inmiddels wel begrepen dat deze vitaldaddy vader is van ver gevorderde pubers. En ik kan u verzekeren dat het leven met pubers in huis een mooie emotionele achtbaan is. Ik heb al eens eerder geroepen dat pubers met humor het mooiste is wat er is. En natuurlijk zijn er ook de minder leuke kanten aan het leven met pubers in een huis. Ook dit is normaal. Zolang je maar in je achterhoofd houdt dat het natuurlijk is dat pubers de bakens proberen te verzetten, geslagen piketpaaltjes omver proberen te trappen en grenzen proberen op te zoeken. En wat doe je als vitaldaddy? Je beweegt mee met voldoende weerstand om de puber zich puber te laten voelen maar tot het punt waar jij het nieuwe piketpaaltje wilt slaan.

Uitgaan

Uitgaan is daar een mooi voorbeeld van. Het begint met het ophalen van de puber om 23:00 uur van een schoolfeestje tot de fase waarin je ze vijf keer vraagt of ze een sleutel bij zich hebben omdat je niet van plan bent om tot 02:00 uur op te blijven (Daddy begint ook wat minder vital te worden). In het begin probeer je het nog. Maar je hebt een verantwoordelijke en drukke baan en op zaterdag vallen je ogen om 23:00 uur toch dicht. Nadat je je bed bent ingekropen schrik je wakker en vraag je jezelf af of de puber al thuis is. Een blik op de klok leert dat het 23:45 uur is en dat de puber dus waarschijnlijk net begonnen is met feesten. Langzaam zak je weg in een fase tussen slapen en waken en spoken er allerlei vervelende gedachten door je hoofd. Ineens ben je weer wakker, 00:15 uur, godallemachtig nog niet thuis. En weer zak je weg in een dommelfase waarin je je vreselijk ligt op te winden dat het gefeest van je puber ten kosten gaat van je eigen gezondheid.

Thuiskomst van een puber…

Plots schrik je wakker uit een diepere slaap, 01:00 uur. Waarom gaat de tijd niet zo langzaam als ik zelf iets leuks heb? Weer spoken er scenario’s door je hoofd waar je je liever niet mee bezig houdt maar ja, een VitalDaddy blijft waakzaam. Zeker een CavemanDaddy (zie mijn column Daddy the Caveman). Ineens is het 01:55 uur, mooi denk je, de puber zal zo wel komen en spontaan begin je te grinniken want is de puber ooit op tijd geweest? En dan lig je te luisteren totdat je fiets, scooter of autogeluiden hoort die er op duiden dat de puber in aantocht is. 02:12 uur, het bekende geluid van de aankomst van de puber. Je oren zijn nu gespitst. Nou kom op denk je, naar binnen. Doodse stilte. Waarom nou zolang buiten blijven hangen denk je. Totdat je geluiden hoort die erop duiden dat de puber al binnen is. Verwonderd vraag je je af hoe ze dat toch doen zo geruisloos naar binnengaan. Dat is je zelf nooit gelukt. Vervolgens hoor je geluiden die er op duiden dat de onverzadigbare puber zich te goed  doet aan de weekend voorraad voedsel. Eindelijk hoor je dan de lichtknop in de douche aangaan. De  puber maakt aanstalten om naar bed te gaan. Tegelijk vraag je je af hoe de puber zo stil de trap op is gekomen want overdag gebeurt dat met donderend geraas. Maar goed, je kunt bijna wegzakken in je welverdiende slaap .

Mam?!

En dan komt het, je slaapkamerdeur gaat open en je hoort op zachte toon: “mam, ik ben er hoor.” Mam….?!, Hoezo Mam…?! Hee weet je verdomme wel dat ik me de hele avond en nacht zorgen heb lopen maken en dan ga je tegen je moeder zeggen dat je thuis bent?