Voor de kids er waren konden we natuurlijk makkelijk ergens in een eetcafé of restaurant een vorkje gaan prikken. Nergens aan gebonden, niet aan tijd, niet aan locatie, gewoon lekker ongedwongen. Na de komst van de eerste spruit veranderde dat uiteraard. Een baby of een dreumes mee naar een restaurant is per definitie geen succes. Tegen het gevoel in en redelijk naïef probeerden we het nog een keertje op vakantie in Frankrijk. Met een 2-jarige peuter in een vol restaurant. Bij het opnemen van de bestelling was hij echter al bijna niet meer te houden. Het duurde drie kwartier voor het eten werd uitgeserveerd en je raad het al; de jonge restaurantganger had het lang daarvoor al helemaal gehad. Alleen de riempjes op de kinderstoel konden hem nog op zijn plaats houden, het huilen konden we echter niet meer stoppen en bleef ook niet onopgemerkt bij overige gasten. We konden ook niet echt op medelijden rekenen en gescheiden en in etappes hebben we ons eten uiteindelijk snel weggewerkt.
Hartelust!
Vorige week hebben we het er nog een keer op gewaagd als afsluiting van een leuk middagje openluchtmuseum. Dit keer gingen op aanraden van buren naar een pannekoekenrestaurant in Elst; Villa Hartelust. Eerlijk is eerlijk; dit is echt een aanrader. Alles ingericht op kinderen, ballenbak met glijbanen op zowel de begane grond als de eerste verdieping, speeltoestellen in de tuin buiten en een vlotte bediening die weet hoe ze met kleine kinderen om moeten gaan. De helft van de tijd zaten ze dan ook niet aan tafel, maar in de ballenbak. Alles ging uiterst ongedwongen en dat geeft je als ouders ook wat ontspanning. Behalve pannekoeken staan er ook andere gerechten op de kaart. Bovendien is alles redelijk geprijsd. Wat ons betreft een echte aanrader!
Ook onze favoriet! Zelfs al een bruiloft feest daar meegemaakt.