Het was een kwestie van tijd. Zoveel was duidelijk. Tegen beter weten in hoop je toch op een wonder. Op een goed gezinde hand van bovenaf. Het mocht niet baten……..Theo Bos is overleden. Ruwe bolster blanke pit. Met zijn karakteristieke ontzag afdwingende kale rugby kop. Voor niemand bang. Opgestropen mouwen. Voorop in de strijd als een geboren leider. Onverschrokken. Zoals je ze in Nederland helaas niet meer zo vaak ziet op de voetbalvelden. Maar bovenal ook een warm en mooi mens. Vader en echtgenoot.
Theo is niet meer maar de Theo Bos tribune komt nu meer dan ooit tot leven. Als eerbetoon.
De onvervalste Mister Vitesse. Voorgoed opgesloten in het hart. Let the eagle fly.
Vroeger zongen we op Nieuw Monnikenhuizen: “Theo pak hem terug” wanneer de tegenstander een overtreding beging. Helaas lukte het nu niet meer. Mr. Vitesse is niet meer.