In mijn eerste blog heb ik al kort verteld over wie ik ben, wat ik er niet bij heb geschreven is welke ziekte ik nu precies heb. Door Osteoporose/botontkalking heb ik de afgelopen jaren 4 keer een wervel gebroken van mijn rug. Een ziekte die veel voor komt in Nederland maar niet vaak bij jonge mensen. Kort gezegd komt het veel voor bij oudere vrouwen en wat minder bij oudere mannen. Heel soms bij jonge vrouwen, en bij jongere mannen eigenlijk bijna niet.
Door deze ziekte staat ons leven af en toe volledig op de kop, maar meestal zijn wij een heel normaal stel en straks hopelijk ook een heel normaal gezin. Wel met een aantal aanpassingen in huis.
De kinderkamer: met een uurtje per dag kom je een eind!
De eerste 20 weken van de zwangerschap zijn eigenlijk allemaal redelijk normaal verlopen. Mijn vrouw is alleen heel erg moe geweest en de hormonen waren nadrukkelijk aanwezig. Door mijn ziekte ben ik al mooi op tijd begonnen met de babykamer. Ik ben soms afhankelijk van andere mensen als het op fysieke aspecten aan komt maar het schilderen en klaar maken van de kamer wilde ik toch heel graag zelf doen om mezelf betrokken te blijven voelen bij het proces. Langzaam maar zeker is het kamertje omgetoverd naar een echte kinderkamer. Ook met elke dag een uurtje werken kom je een heel eind. De meubeltjes geschilderd, de muren opnieuw gewit en op een wand is een grote muurschildering gekomen.
Naast het feit dat Hendrike heel erg veranderde was voor mij het gevoel er nog niet zo duidelijk dat er echt een kleine kwam. Door deze klusjes werd het voor mij ook echt. Naast alle klussen die ik zelf kon doen zijn er toch ook grotere aanpassingen gekomen. Een traplift is door de gemeente geplaatst zodat ik makkelijker boven kan komen. Vooral straks met een kleine op de arm is dat wel zo veilig.
Samen met de ergotherapeut van de revalidatiekliniek was de hoogte van de commode al bepaald en natuurlijk moest deze op maat gemaakt worden. Dit is helemaal gelukt door de handige handen van de toekomstige opa, de box voor in de woonkamer word door de andere pake (fries voor opa) aangepast. Er komt een deurtje in en er komen hogere wielen onder zodat ik met zo min mogelijk kracht straks alles zelf kan.
Even een kinderwagen kopen…
Nu het huis nu toch bijna klaar was zijn we samen gaan kijken naar o.a. de kinderwagen. We zijn gezellig een middag naar de babyboulevard geweest in Groningen. Ik wist voor dat we zijn gaan kijken werkelijk niet wat er op me af kwam. Ik dacht, we zoeken een leuk model uit: Klaar! Maar dat ging toch even anders…. Nooit geweten dat de wagens zo aan de prijs waren. Misschien had ik me wat beter in moeten lezen. Dan had ik me misschien beter kunnen wapenen tegen de verkoper. Het was net alsof we een nieuwe auto kwamen uitzoeken waar ook nog eens een optielijst bij kwam van meerdere pagina’s. We hebben gekeken naar 4 of 3 wielen, gelagerd of niet, leren bekleding of niet, onafhankelijke vering, voorverwarmde voetenzak, isofix sluiting op de maxi cosy (alle uitvoeringen laat ik maar even achterwege) of niet… En dan uiteindelijk de prijs….slik.. Onze eerste reactie was dat wij voor dat bedrag in het verleden een auto hebben gekocht. En daar pasten mijn vrouw, onze toekomstige baby en ikzelf samen in! En kon ook nog eens alle boodschappen mee! Oh ja, een bijpassende boodschappen mand was ook een optie.. De beste man, kon er niet om lachen. Normaal gesproken zijn Hendrike en ik best wel impulsief in dat soort aankopen, maar dit keer hebben we de folders meegenomen en er toch nog maar een nachtje over geslapen.
Uiteindelijk hebben we na een poosje een keuze kunnen maken. Een middenklasse kinderwagen van Mutsy, 4 wielen, gelagerd, leren stuur en in de kleur grijs met een mat zwart frame en een zwarte maxi cosy zonder isofix (met is aanzienlijk zwaarder). De belangrijkste reden was dat deze wagen voor mij het makkelijkste werkt. Niet te zwaar om te duwen door de gelagerde wielen en de hoogte van de reiswieg was ergonomisch perfect. En naast al dit soort praktische zaken vond mijn vrouw deze ook de mooiste. Pfff… Na deze ellende wordt de bevalling een eitje. Over twee weken wordt hij bezorgd en dan schrijf ik ook weer verder over onze belevenissen, nog 16 weken te gaan tot uitgerekende datum!
Lees Interacties