In verwachting met een handicap deel 8: EHBO

Vorig jaar rond deze periode kwam er de vraag vanuit de voetbalvereniging waar ik keeperstrainer en begeleider/verzorger ben bij het 1e elftal of er ook mensen binnen de club behoefte hadden om een officieel diploma EHBO te halen. Aangezien in gemiddeld 3 avonden per week rond loop bij de club en zaterdag ook graag mijn keepers aan het werk zie besloot ik me aan te melden. Ik ben veel op de club aanwezig en ik vind het erg belangrijk dat er de juiste eerste hulp geboden kan worden op het moment dat er iets gebeurt. Gelukkig heb ik naast wat kneuzingen en pleisters nog niet veel gebruik van mijn kennis hoeven laten zien. Maar het idee dat ik kan reanimeren in geval van nood geeft mij een fijn gevoel.

Bijscholing op je vrije zaterdag…

Nu is het zo dat je ieder jaar een aantal uren bijscholing moet volgen om het diploma te behouden. De mogelijkheid was er weer om dat via de club te doen. Dus afgelopen zaterdag was er een dag georganiseerd waarmee ik de benodigde punten kon halen. Vol tegenzin moest ik op mijn vrije dag al om half 9 aanwezig zijn bij de club voor een dag die tot half 5 zou duren. Ik dacht: daar gaan we weer, dezelfde stof van vorig jaar herhalen…

Maar hoe leg je ook al weer de juiste knoop bij het aanleggen van een mitella. Oh ja, dat was met een platte knoop. Waarom? Ik zou het niet weten maar het Oranje Kruis weet me dat duidelijk te vertellen in mijn boekje. Toch maar even snel van te voren een keertje oefenen. Zo zijn er nog wel meer dingen waar in een examen de nadruk op ligt waarvan ik het nut niet helemaal snap. Nu wil ik absoluut niet beweren dat de helft van het cursusboek onzin is, maar als ik een mitella aanbreng met gewoon een goede strakke knoop, dan blijft deze toch echt wel zitten! Ik was dan ook zeer verrast toen onze instructeur ons uit legde dat hij ook niet zo van dat soort cursusdagen was maar dat hij ons ook graag wat nieuws wilde leren.

EHBO bij een zwangere vrouw?

Tijdens het voorstelrondje was hij dan ook aan het inventariseren wat alle cursisten voor werk deden en wat voor hun de reden was om het EHBO-diploma te behalen. Er waren mensen bij die het diploma nodig hadden omdat ze werkzaam waren als zweminstructeur en een ander werkte in de zorg. Bij mij aangekomen vertelde ik dat ik het wilde behouden vanwege de voetbal maar ook dat ik thuis een zwangere vrouw had zitten. De eerste vraag die hij mij stelde was: hoe zou jij je vrouw helpen als zij zich verslikt? Ik moest er inderdaad even over nadenken. Jaha, hard op de rug slaan dat durf ik nog wel, maar mijn vrouw en kind in gevaar brengen met een Heimlich-greep? Laat staan dat ik achter haar zou gaan staan om het te proberen. Ik denk dat ik dat zou moeten bekopen met een blauw oog. Ik moest eigenlijk wel het antwoord schuldig blijven. Vanaf dat moment was ik dan ook gelijk over mijn tegenzin heen. De instructeur had speciaal een aantal delen van de dag ingepland voor kinder EHBO. Tijdens de dag hebben wij dan ook besproken hoe je een baby of een kind reanimeert en wat de gevaren zijn daarbij. De instructeur had ook poppen bij zich waar je op kon oefenen. Het is natuurlijk maar een pop, maar het oefenen gaf mij een rustig gevoel. Indrukwekkend op deze dag was toen de instructeur ons liet voelen hoe het is om een mens te reanimeren. Niet door daadwerkelijk te masseren maar wel door op zijn eigen lijf te laten voelen wat er met het lichaam gebeurt als het zo ver is. Ik kan je vertellen dat het met geen pop na te bootsen is. Ik hoop van harte dat als er iemand onder mijn ogen neer valt en ik kan helpen dat ik dan in een soort modus terecht kom waarin ik ga handelen en niet te veel nadenk.

Weten wat je moet doen

Ook heeft hij mij geleerd hoe ik een soort van Heimlich-greep kon proberen bij een zwangere vrouw. Ik heb een hoop geleerd hiervan. Oefenen is belangrijk, ik merkte tijdens de dag dat ik alleen al in paniek zou kunnen raken bij de gedachte aan een gevaarlijke situatie voor mijn vrouw of kind. Nu ik weet wat ik kan doen om ze te helpen in zo’n situatie stelt mij dat gerust. Ik zou iedereen adviseren om eens een keer een volledige ehbo-cursus te volgen. Ikzelf heb er alleen al op het voetbalveld verschillende kinderen mee kunnen oplappen. En echt, nog steeds gaan er fabeltjes rond in het land waarvan ik ook dacht dat het goed zou zijn. Een baby aan de enkels op tillen en op het ruggetje slaan in het geval van een verslikking. Echt niet gaan doen! Zomaar reanimeren zonder weten wat je doet ook echt niet doen! Je kan dingen kapot maken en daardoor juist het leven van iemand in gevaar brengen. Een advies voor alle papa’s en mama’s, ga een cursus volgen. Je kan er levens mee redden!

Gerard Suelmann

Lees Interacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *