Leuk element van het vaderschap is dat je op momenten ook weer een beetje kind mag zijn. Ik ontken het niet, ik vind het soms ronduit leuk, lach me maar uit, doet me niets. Jarenlang moest je volwassen worden, stukje bij beetje moest je het ‘kind’-zijn achter je laten. Leren verantwoordelijk te zijn, leren, studeren, werken aan je maatschappelijke carierre en zorgen voor een comfortabel sociaal leven met allerlei daarbij horende verplichtingen. Totdat je op een zeker moment papa wordt en je weer geconfronteerd wordt met hetgeen waar je je als kind zo prettig en gelukkig bij voelde.
Bommetje
In de vakantie bijvoorbeeld een bommetje oefenen in het zwembad; kijk zoon, zo moet dat! Zoon blij en papa blij, je doet het tenslotte voor je kind, nietwaar? Als het de kleine man na een keer of 15 begint te vervelen probeer je dat signaal natuurlijk te negeren. “Papa, ik wil iets anders doen”. Sssst, niet zo hard jongen, anders horen de andere mensen je nog. Kom; nog 1 keertje een bommetje, maar nu echt met een heeeele grote plons! “Ja maar papa……..”. Nog een keertje jongen, dan krijg jij zo een ijsje….. en dan gaan we daarna van die lange glijbaan die is ook echt heeeeeel erg leuk voor jou… 😎 .
Herinneringen aan vroeger
Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te vinden, wat dacht je van het schommelen, het tokkelen, de luchtkussens en het klimmen in de grote kooien bij de speeljungle Chimpie Champ. Allemaal dingen waar je je kind als excuus voor nodig hebt. Je als volwassene in je eentje uitleven op een luchtkussen komt natuurlijk wat typisch over bij de gemiddelde omstander, dus dat doe je niet. Wat dacht je van het helpen bij in elkaar zetten van bouwpakketjes, lego, treinbanen, racebanen etc., stiekum toch wel weer leuk. Wanneer alles in elkaar is gezet zoals het hoort, moet er natuurlijk wel uitgeprobeerd worden of alles ook werkt. Flash-back?! Maar ook het betere stoeiwerk sla ik niet af, soms wordt je compleet afgemat, ben je buiten adem, maar voel en beleef je het plezier wel weer dat je vroeger had met je eigen vader.
Mogen we soms weer een beetje kind zijn? Ja dat mag, misschien ben je dat zelfs wel verplicht aan jezelf en (niet minder) aan je kids!
Lees Interacties