Nieuwe Auto

Papa mag een nieuwe auto uitzoeken. Het leasecontract loopt af en waar in de hele onderneming een bestelstop geldt – ‘Je neemt maar een auto uit de pool’ – mag in het bedrijfsonderdeel waar papa werkt gewoon nog een nieuwe besteld worden. Maar het moet wel een kleinere zijn, want de leasetarieven zijn niet meegegroeid met de prijzen … Nou ja, kleinere? Papa mag nog steeds een grote auto uitzoeken en heeft daarom een klein beetje een luxeprobleem. Papa wil namelijk eigenlijk wat goedkoper gaan rijden, want het salaris is niet verhoogd en de nettokosten van de kinderopvang zijn explosief gestegen. Papa ziet zijn besteedbare inkomen krimpen. En zijn dochters worden ook maar steeds duurder …

Grootste

Ja, papa geeft zijn dochters de schuld. Onzin natuurlijk, want een auto blijft toch echt een mannending. Wie heeft de grootste? Papa rijdt nu eigenlijk een beetje boven zijn stand, in een te dure, grote auto. Groot? Jazeker, maar collega’s vinden het maar een hondenhok. Of een rijdende kinderkamer – een vergelijking die hij wel grappig vond …

Mooi is de huidige auto misschien niet, maar smaken verschillen. Toch? Papa is echter gewend aan de ruimte en wil niet kleiner. Da’s toch een stap terug. En zijn dochters worden er niet kleiner op. Dus hij gaat op zoek naar een nieuwe, betaalbare 7-zitter. Of toch maar een grote stationwagon? Wanneer zit je nu met z’n zevenen in de auto? Daar komt-ie toch echt een paar dochters voor te kort. Papa weet het gewoonweg niet: hij heeft echt een luxeprobleem.

Enge ogen

Dus gaat hij met zijn dochters op een zaterdagochtend een paar dealers langs. Hallo Ford, hallo Opel, hallo Citroën, hallo Skoda, hallo noem maar een merk. De ene na de andere auto wordt bekeken. Van hondenhok tot rijdende kinderkamer, van autobus tot in elkaar gevouwen ruimtewagen. Rondje om de auto lopen, portier open, dochters erin. Achterklep open, stoeltjes in- en uitklappen.

En dan gebeurt het … Zijn dochters nemen het voortouw in het kiezen. “Nee, papa die niet. Die auto heeft enge ogen!” En: “Ja, die! Die met die schuifdeuren, die is cool!” Of: “Nee, nee, nee, papa. Als ik hier moet zitten, dan zie ik niets. Dat wil ik niet!” Met als klap op de vuurpijl: “Ja, pap, die nemen we!” “Waarom dan?”  “Nou, omdat die achterklep met een knopje in één keer dichtgaat!”

Probleem opgelost

Zo, een luxeprobleem is opgelost. De auto is wel wat kleiner, maar met wat indikken kunnen er misschien wel zeven personen in. Zeven kinderen … En het is een goed merk. Dus wat wil papa nog meer? Papa gaat niet voorbij aan de keuze van zijn dochters. Want dan was het luxeprobleem pas echt een probleem geworden …

Opgetogen toert papa over de weg.