“De jeugd van tegenwoordig is zo anders. Ze zijn zo snel ouwelijk, bijdehand, onbeleefd en gaan hun eigen gang. Vroeger hadden ze nog…”
Als ouder heb je vast weleens een dergelijke opmerking gehoord.
Zeker is “de jeugd van tegenwoordig” anders dan vroeger, het is de jeugd van deze tijd. Het zijn briljante mensen, die een rugzak vol gereedschap met zich meedragen om onze puin op te ruimen. Ze zijn hier met een doel, we kunnen ontzettend veel van ze leren en van ze houden.
Kinderen van deze tijd geven juist onvoorwaardelijke liefde aan mensen en zien en ervaren veel intensiever dan wij. Ze kunnen je troosten als jij ze eigenlijk behoort te troosten, ze geven je advies terwijl jij hun eigenlijk advies wilt geven.
Laten we ons bewust worden van deze briljante mensen en dat we bereid zijn onze ogen door ze te laten openen. Ze zijn niet alleen onze toekomst, maar zien en openen ook de toegang tot onze ziel.
Onderzoek
Onderzoek vanuit de alternatieve wetenschap wijst uit dat een schrikbarend percentage van de kinderen zich niet goed begrepen voelt en allerlei onterechte etiketten op zich geplakt krijgt. ADHD, ADD, NLD, PDD-NOS, hoogbegaafd, meer vormen van autisme, maar ook rotjong of monster. Zouden al die etiketten terecht zijn?
Martine Delfos maakt zich hier ernstig zorgen over. Er is een grote toename van ‘modische diagnoses’ als hoogbegaafdheid, autisme, ADHD. Over ADHD zegt zij: “Tachtig procent heeft het niet, maar is druk vanwege de drukte van deze tijd.”
In de media kom je regelmatig berichten, artikelen en programma’s tegen over dit onderwerp en ook in het onderwijs loop je er vaak tegen aan: ouders die een etiket op hun kind geplakt willen hebben.
Het perfecte kind
In elke groep zitten wel een aantal kinderen die een etiket opgeplakt hebben gekregen of waar ouders en leerkracht bezig zijn een etiket op te plakken. Ouders willen dit soms en soms gebeurt het omdat de school dit noodzakelijk vind. De redenen waarom ouders dit willen, lijken erg uiteenlopend te zijn. Sommige ouders willen erkenning voor hun problemen en voor de problemen van hun kind. Andere ouders willen een ‘perfect kind’ hebben en als hun kind niet perfect is, wordt er wel iets verzonnen waardoor het alsnog die kwalificatie kan krijgen. Weer andere ouders willen een excuus voor het gedrag van hun kind en/of hun mogelijke eigen falen. En er zijn natuurlijk ook nog ouders, die gewoon willen pronken met hun kind: “mijn dochter is hoogbegaafd.”
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van redenen waarom ouders zo’n etiket op hun kind geplakt willen hebben. In de scriptie ‘Is het plakken van etiketten op kinderen aanvaardbaar?‘ lees je hier meer over.
Liefde
Onterechte etiketten op kinderen plakken, zorgt er voor dat je het kind een deel van zijn of haar eigenheid, vrijheid en verantwoordelijkheid ontneemt. Het etiket wordt vaak gezien als verklaring voor het gedrag van een kind. Ook wordt een kind met etiket vaak anders behandeld dan een kind zonder etiket, de gelijkwaardigheid is soms ver te zoeken. Ik vraag me ook af of het eerlijk is ten opzichte van het kind om het een etiket te geven. Ook kan je je afvragen waar zo’n etiket voor nodig is. Is het niet (meer) genoeg om gewoon van je kind te houden zoals het is? Onvoorwaardelijke liefde, zoals een ouder dat in mijn ogen aan zijn of haar kind zou moeten kunnen geven. Onvoorwaardelijke liefde die kinderen van deze tijd ook aan hun ouders geven.
Vette en rake blog, Marcel! Elk kind is uniek en dat vormt zich door de relatie die je als vader/ouder met je kind opbouwt. Niet door een etiketje.
Dank je wel Raoul! 🙂
Ik ben dan wel geen vader maar ben het helemaal met je eens!
Hoe kun je ècht van kinderen houden? (SARK)
Zorg dat je er bent, zo vaak je kunt.
Laat wonderen gebeuren.
Maak muziek met potten en pannen.
Maak een belevenis van het voorlezen.
Ga olifanten zoeken en kus ze.
Moedig het gekke aan, giechel veel.
Besef hoe klein ze zijn.
Blijf zoeken naar mooie dingen.
Hou de twinkeling in je ogen.
Samen luieren op pyjamadag.
Noem gevoelens bij naam.
Geef ze de kans om kind te zijn.
Smeed plannen voor het bouwen van een raket.
Stop met schreeuwen. Echt. Stop.
Zoek samen het avontuur op.
Verras ze.
Laat je liefde voelen.
Kinderen zijn wonderlijk!
Dank je wel Colinda! Wat een mooie lijst met praktische tips. 🙂
Ik ben het met het bovenstaande eens, voor een ouder moet het niks uitmaken of er een etiket bij je kind past, maar….je leven lang lui en egoïstisch genoemd worden omdat je niet mee kan met de rest en het dan toch gaat proberen omdat je niet lui of egoïstisch wil zijn, met vervolgens een burnout en nog één en nog één… tot en met het punt dat je niks meer kan is ook niet de bedoeling! In sommige situatie is het fijn als er een uitleg is voor wat je mankeert. Dit ging over mij en mijn zoon nu heeft een heel ander leven en rust en begrip en een goede school die hem iets kan leren op zijn manier en dit is mij veel waard, ik begrijp dat het soms misschien iets te ver kan gaan, maar het is niet zo zwart/wit. Toen mijn kind de diagnose van autisme kreeg, stond er een glimlach op mijn mond die de psycholoog niet goed begreep en ik zei: Ik dacht het al, maar die glimlach is omdat het nog steeds hetzelfde mannetje voor mij was als voor de diagnose:-)!
Marcel, wat een prachtige en rake blog! Colinda wat een mooie aanvullingen! Wauw, prachtig! “Stop met schreeuwen, echt, stop!” Is een mooie. Had hier ook ooit al iets over geschreven… Want een VitalDaddy schreeuwt niet tegen z’n kinderen. Nooit…
http://www.vdrs.nl/opvoeding/een-vitaldaddy-schreeuwt-niet-tegen-zijn-kinderen/#.UZ0OwcorfVw
Prachtig Colinda! 🙂
Leuk weetje over Franse kinderen…..die hebben geen ADHD.
http://www.nieuwetijdskind.com/waarom-franse-kinderen-bijna-geen-adhd-hebben/
Pas als je zelf ervaart wat het is om samen te leven met iemand die op zijn 58 e weet wat er zijn hele leven bijzonder aan hem is nl. ADHD en alles op zn plek valt , leer je niet zo snel te oordelen over stempels. We zijn gewend dat mensen oordelen. ADHD’ers hebben prachtige kanten die zelden benoemd worden. Misschien moet je eens praten met mensen die opgeknapt zijn en beter in hun vel zitten, doordat ze snappen dat er iets met ze aan de hand is.
Ik leef in een heel bijzonder gezin met creatieve, enthousiaste, sportieve adhd en dyslecte gezinsleden en daar ben ik trots op. Druk is 1 ding daar valt prima mee te leven, lees eens wat nog meer kenmerken zijn van ADHD voor je oordeelt.
Hoi Brigitte,
Mijn mening is slechts deze: “Kinderen hebben voldoende aan liefde en minder aan etiketten.” De rest is uit onderzoek gebleken zoals ik in dit blog omschrijf.
Laatst kwam ik ook dit artikel tegen op internet. Het verraste mij enorm! Mocht je geïnteresseerd zijn, het artikel is hier te vinden. http://t.co/Xujit5PKot
Loop net tegen een uitzending gemist aan. Titel ‘Etiketkinderen’ => http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1337700