Vaders en sport

Ik werd kort geleden op Vital Daddy gewezen door Marius. Zijn jongste dochter zit bij onze dochter in de klas. Vanaf dat eerste moment voelde ik me al betrokken bij Vital Daddy. Zeker ook omdat ik met alles wat ik hier las mezelf een spiegel voorhield en erachter kwam dat ik een toegevoegde waarde kan zijn voor deze “vaderbende”.

Vooral op het gebied van actief bezig zijn met mijn kinderen pas ik er perfect bij, al zeg ik het zelf… Op sportief gebied ben ik een vader die het leuk vind om verschillende sporten te doen met mijn kinderen (en andere kinderen in de buurt). Vooral voetbal heeft mijn passie, maar heb eigenlijk geen enkele sport die ik niet zou kunnen beoefenen.

Zelf ben ik gediplomeerd jeugdtrainer bij SDOO in Heteren (ik train/coach de B1). Door een blessure aan de knie helaas moeten stoppen met voetbal op hoog niveau (hoofdklasse) en taekwondo. Wel speel ik sinds kort op de woensdagavond weer in de zaal.

Vader als voorbeeld, kind als inspiratie!

Mijn dochter heeft niet zoveel met voetbal, maar mijn zoontje sinds kort wel. Hij is sinds een aantal maanden helemaal gek van het spelletje. Wil mee naar mijn trainingen, naar mijn wedstrijden, en zelfs op zondagavond samen met papa naar Studio Sport Eredivisie kijken. Een echte favoriete club heeft hij nog niet, dus bij een doelpunt juicht hij. Heerlijk om te zien, dat hij geniet van het spel en niet van alle randzaken die er spelen.

Ik probeer hem de regels ook al bij te brengen, maar vind het het leukste om in de tuin, op straat of bij het veld van de Boys in de Schuytgraaf een balletje te trappen met hem. Hij ziet papa als zijn grote voorbeeld, en dat doet me natuurlijk heel erg goed.

Nu merk ik wel dat als hij meegaat naar wedstrijden of trainingen, ik anders ben dan als hij er niet bij is. Wel even fanatiek, maar ik hou ook rekening met wat hij overneemt. En des te meer hoor ik dan wat ouders allemaal schreeuwen langs de lijn. Hier ben ik iets mee gaan doen, want mijn ogen werden daardoor ook geopend.

Kinderen moeten blijven GENIETEN van het spelletje, en niet beinvloed worden door negatieve zaken eromheen.

Bron foto: flickr.com

Oud nieuws of tijd om te veranderen?

Nu is wat ik hierboven aangeef natuurlijk oud nieuws, maar nog steeds is er veel te veranderen. Als betrokken vaders (en moeders) er rekening mee houden dat het gaat om het plezier in het spel, en dat iedereen na de wedstrijd even vriendelijk het veld afstappen als dat ze er opkomen, dan zijn we mijn inziens pas goed bezig.

Borden langs het veld met daarop zaken zoals ‘geef kinderen hun sport terug’ zouden eigenlijk helemaal niet moeten. Maar we worden teveel beinvloed door alles wat je hoort en ziet langs de lijn en op televisie. En dat is jammer, want als de kinderen genieten, doen de ouders dat ook. Er gaat niks boven een lach op het gezicht van je kind.

Kinderen hebben een (sportieve) vader nodig

Dus vaders kom van de bank, en zoals in mijn geval, pak een bal en ga lekker een balletje trappen met je kind. Of welke sport dan ook. Het is goed voor de band tussen vader en kind, maar ook voor je eigen beweging. Veel vaders zijn vastgeroest in hard werken en dan lekker lui op de bank bijkomen. Deels terecht, maar je kind heeft op sportief gebied echt een vader nodig!

Mocht iemand anders nog tips of mooie voorbeelden hebben, laat ze dan achter in de comments. Bij veel sportclubs kan het echt nog veel beter. En dat gaat mij alleen niet lukken. Maar alle beetjes helpen, hoe klein ook.