Onlangs werden we gevraagd een bijdrage te leveren aan Aanwezige Vaders, een mooie collega-site van het Hendrik Pierson Fonds over het belang van vaderschap. Dat deze we uiteraard graag. Hieronder onze inzending.
Mijn vader was een aanwezige vader. Hij deed me in bad, gaf me de fles, wandelde met me, speelde met me. Later smeerde hij ’s ochtends vaak m’n brood. Nog in z’n pyjama. Als ik een kapotte vishengel of fiets had? Huppakee, m’n vader fikste het even. Als het slecht weer was bracht hij mij (en andere kinderen) naar school. Hij kwam altijd kijken bij het voetbal, uit en thuis, en gaf me complimenten over m’n spel. Hij reed altijd mee naar schoolzwemmen in Dieren. We aten elke dag samen met ons gezinnetje.
Hij kon dit allemaal doen omdat hij, tot zijn eigen grote verdriet, als gevolg van rugproblemen zijn beroep als loodgieter en elektricien niet meer kon uitoefenen. Naar verluid een blessure die hij opgelopen heeft in de Tweede Wereldoorlog. Ook vele jaren later, als er iets in m’n huis moest gebeuren of kapot was, ik hoefde maar te bellen of hij kwam eraan. Altijd met een oude leren boekentas -je kent hem wel van vroeger op de middelbare school- vol met gereedschap. Ja, mijn vader was een aanwezige vader. Zelfs tot op hoge leeftijd. Hij is in 2005 op 81 jarige leeftijd gestorven.
Inmiddels ben ik zelf vader van 4 kinderen en ik hoop dat ik, in navolging van mijn vader, het predicaat ‘Aanwezige vader’ ook mag dragen. Mijn vader heeft me hiertoe geïnspireerd. Ik vond het fijn dat hij veel tijd met mij doorbracht en heb er fijne herinneringen aan. Dit wil ik ook aan mijn eigen kinderen doorgeven. Het is fijn om zo’n vader te hebben en te zijn! Ik denk dat dit in essentie m’n drive is geweest om met een aantal andere vaders VitalDaddy op te zetten. Lees verder…..
Lees Interacties