PRIMEUR: Handboek Vader in Scheiding

Toen in de zomervakantie van 2013 het idee werd geopperd om mijn blogserie  ‘Vader in scheiding’ uit te brengen in boekvorm via bol.com, reageerde ik direct enthousiast. ‘Wie wil dat nu niet’, dacht ik.  ‘Laat ik in ieder geval iets tastbaars na voor het nageslacht,’ fantaseerde ik verder. Inmiddels zijn we flink wat maanden opgeschoten.  Er is in de tussentijd heel wat water door de Rijn gestroomd om het hanboek ‘Vader in scheiding’ haar definitieve vorm te geven. Ik loop met de gedachte rond om een nieuw boek te schrijven met de titel: ‘De bevalling van een boek’. Want een bevalling is het in zekere zin toch wel, wat niet wil zeggen dat ik het iedereen op voorhand afraad om een boekje te gaan schrijven. Wie mij een beetje kent, weet dat ik schromelijk kan overdrijven.

Gaaf en intensief proces

De kern van het handboek ‘Vader in scheiding’ vormen de acht blogs die ik heb geschreven. Deze blogs waren te lezen op deze site en ook op de websitevanhank.nl (een initiatief van Sanoma). Het uitgangspunt was dus duidelijk: dat scheelde een hoop nadenkwerk. Veel teksten lagen immers al klaar en moesten hooguit ietwat geactualiseerd worden. De eerste drie vragen die bij mij opkwamen toen ik aan het boek begon waren: ‘Wat wil ik bereiken met dit boek? Wat maakt het boek aantrekkelijk voor de potentiële lezer en wie zijn die potentiële lezers eigenlijk?’. De dagen en weken daarna rolden de vele vervolgvragen als golven over elkaar heen, maar één ding stond als een paal boven water: dit boek moet dicht bij mij blijven. Hoe persoonlijker geschreven, hoe herkenbaarder het is voor de lezer.  En zo ben ik maar begonnen met schrijven van teksten buiten de reeds bestaande blogs om. Een intensief proces heb ik ervaren vooral omdat ik de neiging had om over van alles en nog wat uit te weiden. Dat zit ook een beetje opgesloten in mijn karakter. Ik moest mijzelf steeds weer dwingen om bij de kernboodschap te blijven. Een vast groepje bekenden in mijn directe omgeving heb ik gebruikt als klankbord. Mensen die met een kritische blik feedback durfden geven op mijn tekstuele uitwerpselen.  Gaaf om mee te maken.

Het noeste werk van mijn neef

Ik had mij voorgenomen om de geboorte van mijn boek plaats te laten vinden net voor kerst.  Begin november stonden alle lichten vol op groen. Ik was lekker productief geweest -al zeg ik dat zelf-  en mijn neef had zich aangeboden om het redigeerwerk te verrichten. Met enige trots verzond ik het in mijn ogen indrukwekkende document per mail naar hem toe  in blijde afwachting van een snelle respons. Het duurde enige tijd voordat ik een reactie terugkreeg. ‘JW, jij dacht vast dat ik vergeten was om naar het manuscript te kijken. Niets is echter minder waar neef. Het kostte mij alleen meer tijd dan ik vooraf had ingeschat. Overmorgen ontvang je een postpakket met daarin de geredigeerde hardcopy versie. Succes er mee, maar niet schrikken!.’ Toen ik twee dagen later het dikke pakket op de deurmat zag liggen, bekroop mij direct het gevoel dat er werk aan de winkel was. Noem het intuïtie of zoiets. Mijn voorgevoel bedroog mij niet. Mijn neef had zich minutieus uitgeleefd, maar zich gelukkig wel onthouden van rode, vermanende pennenstrepen. Dat vind ik altijd zo bestraffend ogen. In plaats daarvan had hij keurig in de kantlijn met een blauwe pen markeringen aangebracht. Vele markeringen, dat dan weer wel. Het kostte mij de nodige nachtelijke uren om alle voorgestelde wijzigen één voor één te beoordelen vooral wanneer het alternatieve tekstsuggesties betrof. Op het foutief gebruik van d-tjes en/of t-tjes kon hij mij nauwelijks betrappen. Fijn om een taalpurist in de familie te hebben, alhoewel hij zelf ongetwijfeld zal vinden dat deze goed bedoelde betiteling hem te veel eer aan doet.

Het venijn zit meestal in het staartje

Eind november was de tekst van het boek nagenoeg gereed. Het werd hoogtijd om na te denken over de vormgeving van het boek. Dat zou je als schrijver in alle euforie bijna vergeten. Hoe moet de kaft er eigenlijk uit zien? Gaan we foto’s, plaatjes, cartoons of stripjes toevoegen aan de hoofdstukken of houden we het sec bij teksten? enz. enz. Ondertussen tikte de klok gewoon door en kwam kerst akelig dichtbij. In eerste instantie hadden we een foto voor de omslag gekozen uit de fotogalerij van bol.com . Een foto van een man die onderuitgezakt in een soort kast zat met een sigaret in zijn mond en een fles sterke drank in zijn hand. Het had iets mistroostigs, maar ook wel iets melancholisch in zich. De ellende spatte in ieder geval van de foto af. Uiteindelijk  was het tv-presentator Harm Edens (onder andere van Gelderse Koppen en Dit was het nieuws) die mij adviseerde om voor een andere foto te gaan: het liefst één van mijzelf in een prikkelende pose. Een foto waar in ieder geval niet teveel ellende van is af te lezen. De titel ‘Vader in scheiding’ was volgens Harm al ellendig genoeg. En zo werd een eigen foto geboren in de geïmproviseerde studio van één van de Vital Daddy’s. Of de foto prikkelend genoeg is in de beleving van Harm weet ik niet. Ik vind hem in ieder geval veelzeggend en mooi gemaakt. Diezelfde Vital Daddy had overigens ook gepatenteerde oogjes beschikbaar die we konden gebruiken voor cartoons. We waren er inmiddels over uit dat het boek opgesierd moest worden. Het enige dat ik nog moest doen, was de setting van de cartoons te bedenken met de bijbehorende teksten. Heel leuk en uitdagend om te doen.

Onder de druk van kerst bleek alles ineens vloeibaar te worden, zodat net op tijd alles gereed was. Ik ben eindelijk bevallen, van een boek weliswaar….

Het Handboek Vader in Scheiding is verkrijgbaar in de shop van Bol.com. Klik op de link hieronder om direct naar het boek te gaan.

[bol_product_links block_id=”bol_52daa0881ef02_selected-products” products=”9200000023862794″ name=”Handboek Vader in Scheiding” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Jan-Willem Vaartjes

Lees Interacties

Reacties

  1. Beste Jan Willem, allereerst van harte gefeliciteerd met je boek. In 2002 werd door Vincent Duindam van de Universiteit van Utrecht ook een dergelijk handboek voor de gescheiden vader uitgegeven. Er zat zelfs een werkboekje bij zodat je met opdrachten aan de slag kon gaan. Ik was zelf in die tijd een gescheiden vader en ik heb beide boekjes dan ook nog wel ergens in de boekenkast staan. Wist jij van het bestaan van dit boek van Vincent Duindam? Ik had in die tijd in mijn woonplaats een praatgroep voor gescheiden vaders opgericht waar de Vara in 2002 een portret van maakte en wat in juli 2012 opnieuw werd uitgezonden. Het is op internet nog te zien onder de cynische titel “Lang leve…. het huwelijk”: http://www.uitzendinggemist.net/programmas/4386-Lang_Leve….html Jammer genoeg zette Michiel van Erp ons toen weg als een stelletje losers omdat hij blijkbaar daar behoefte aan had zonder dat met mij vooraf te communiceren. Eigenlijk waren we echte vital daddies maar dat beeld beeld paste de Vara niet, we moesten als gescheiden vaders vooral zielig gevonden worden. Toen de Vara in 2012 een vervolg wilde geven aan het portret uit 2002 heb ik dat dan ook geweigerd.

Trackbacks

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *