In de tijd dat onze dochter nog in alle rust aan het ronddobberen was in de buik van haar moeder, mochten wij ons als aanstaande ouders al bezighouden met de praktische kant van het verhaal. We waren het er al snel over eens dat we de zorg voor ons kind zoveel mogelijk zelf wilden doen, met een goede balans tussen werk en privé. Dit betekende dat er concessies gedaan moesten worden op het gebied van werk. We hadden immers allebei een fulltime baan. En zo heb ik vanaf de geboorte van Emily ervoor gekozen om vier dagdelen per week te werken. Nu, bijna tweeënhalf jaar later, kunnen we concluderen dat dit een erg goede keuze is geweest. Sterker nog: we zouden het niet anders meer willen!
Omschakeling
Maar eerlijk is eerlijk: in het begin was het best even wennen. Niet om veel tijd met Emily door te brengen, want dat voelde vanaf het allereerste moment al heel natuurlijk, maar vooral de omschakeling om van een jarenlang fulltime dienstverband naar een parttime baan te gaan. Het Nederlandse principe dat je je tussen 9 en 5 nuttig moet maken met betaalde arbeid zat toch iets dieper ingebakken dan ik had gedacht. Ook de binding met het bedrijf waarvoor ik werkte voelde in het begin anders, net als de sociale contacten met collega’s. Deze omschakeling was gelukkig van korte duur. De bezwaren konden het namelijk niet winnen van de voordelen. En al gauw vond ik ook mijn nieuwe werkroutine.
Een nieuw ritme
Iemand vertelde me eens dat wanneer de thuissituatie op orde is, alles daaromheen ook door kan blijven gaan. Dit geldt ook voor ons gezin. Loes heeft een veeleisende, verantwoordelijke baan waar ze veel voldoening uit haalt, maar waarbij ze met regelmaat lange dagen moet maken. Doordat ik vaak eerder thuis ben is het huis meestal toonbaar, zijn de boodschappen gedaan en is Emily al thuis van de opvang of terug na een dagje spelen bij Oma en Opa. Maar nog vaker is het zo dat we de hele dag samen zijn geweest en er dus helemaal niet gerend of gevlogen hoeft te worden om iedereen op een nog enigszins schappelijk tijdstip aan de eettafel te krijgen. Hierdoor hebben we vaak ‘vrije’ avonden die we met z’n drieën kunnen besteden.
Parttime is quality-time
Maar het allermooiste aan deze situatie is natuurlijk dat ik als vader heel veel tijd met mijn dochter kan doorbrengen. Ik vind het heerlijk om met haar op te staan en naar beneden te gaan, wetende dat de rest van de dag nog voor ons ligt. De afgelopen jaren lazen we overdag samen ontelbaar veel boeken, bouwden we de mooiste huizen van Duplo en gingen we op talloze avonturen. Het is een heerlijk gevoel om samen op de fiets te stappen richting het park, de kinderboerderij of het bos op een tijdstip waarop ik anders aan het werk was geweest. Wanneer Loes vroeg thuis is, haakt ze vaak aan bij waar we mee bezig zijn. Dan is het feest helemaal compleet voor onze kleine dame. En iedere keer is het weer een bevestiging voor ons dat we de juiste prioriteiten stellen als gezin.
Investering
Ja, het maken van deze keuze heeft als gevolg gehad dat ons gezamenlijk inkomen flink is gedaald, maar toch voelen we ons rijker dan ooit. De keuze om meer tijd met Emily door te brengen is vooral een investering in herinneringen. De kans is groot dat wanneer het basisschooltijdperk aanbreekt, ik weer meer zal gaan werken. Maar nu nog even niet. Er zijn nog te veel speeltuinen te ontdekken, veel meer Duplo-huizen om te bouwen en nog flink wat bossen te verkennen. Want op momenten dat ik me realiseer hoe fijn en bijzonder het allemaal is; dan is een target, klant of presentatie toch wel heel ver weg!
Lees Interacties