Bron: Sozio.nl
‘De bewijzen dat vaders belangrijk zijn voor de ontwikkeling van een kind stapelen zich op, maar we doen er weinig mee’, zegt Renske Keizer. In 2014 is ze benoemd tot bijzonder hoogleraar Pedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam. ‘Ik wil strijden voor een betere positie van vaders.’ Omdat ons dit als muziek in de oren klinkt, hieronder een samenvatting uit een interview met Keizer in Sozio, het vakblad voor sociale professionals.
Kinderen van betrokken vaders zijn gelukkiger
‘Kinderen van betrokken vaders zijn gelukkiger’, zegt Keizer. ‘Ze doen het beter op school, vertonen minder probleem- en spijbelgedrag en zijn socialer. Moeders zijn liever, terwijl vaders vaker stoeien. Daardoor leren kinderen in een veilige omgeving hun grenzen kennen en kunnen ze beter omgaan met agressie.’
Overheid moet een signaal afgeven
‘Het Nederlandse beleid stimuleert betrokken vaderschap niet’, zegt Keizer over de huidige regelgeving t.a.v. vaderschapsverlof. ‘Natuurlijk kost een langer verlof geld, maar ik geloof dat die investering zich terugverdient. De overheid geeft dan het signaal af dat vaders belangrijk zijn bij de opvoeding. En als een vader meer thuis is, ontwikkelt een kind zich beter, kunnen moeders meer werken en krijgt de overheid zijn investering terug in de vorm van meer inkomstenbelasting.’
‘Nu krijgt een vader slechts twee dagen betaald verlof. Daarmee zegt de overheid eigenlijk: “De man is belangrijk bij de geboorte en het doen van aangifte van het kind. Maar ga daarna maar weer aan het werk.”
Minder werken? Geen promotie
Werkgevers worden beïnvloed door dit beeld. Zij zien vaders die meer bij hun gezin willen zijn als minder loyaal. Uit onderzoek blijkt dat mannen die een dag thuis zijn bij de kinderen daarom minder snel promotie maken. In andere landen is dat anders. Ook zou er meer acceptatie moeten zijn voor een 36-urige werkweek in plaats van een week van 40 uur.’
Die opvattingen van werkgevers moeten dus veranderen en volgens Keizer begint dat bij de overheid. ‘Werkgevers zijn huiverig om vaders verlof te geven, ook omdat het veel geld kost om deze werknemers te vervangen. De overheid zou geld moeten vrijmaken om het verlof van vaders in alle sectoren, dus niet alleen bij de overheid, te financieren.’
Scandinavië
In andere landen gebeurt dat al. In Scandinavië krijgen vaders drie maanden vaderschapsverlof. 96 procent maakt daar gebruik van. Keizer vindt dat we hier een voorbeeld aan kunnen nemen. 30 procent van de Nederlandse vaders geeft namelijk aan meer tijd met hun kinderen te willen doorbrengen, maar dit niet te doen vanwege financiële overwegingen.
Meer aandacht
Dat de universiteit van Amsterdam een leerstoel aan het onderwerp wijdt, betekent in elk geval dat er meer aandacht voor het onderwerp is. ‘Vroeger werd aangenomen dat de moeder de belangrijkste opvoeder was en dat zij de grootste invloed had op de ontwikkeling van de kinderen. Maar door de toename van het aantal echtscheidingen, en daarmee de observatie dat het opgroeien zonder vader negatieve consequenties met zich meebrengt, kwam er meer wetenschappelijke aandacht voor de rol van de vader. Er werden allerlei onderzoeken gedaan naar de invloed van vaders op hun kinderen. En naarmate bleek dat die invloed groot was, werd vaderschap een steeds belangrijker terrein van onderzoek.’
Vaders verdienen meer dan kinderloze mannen
Renske Keizer (1983) heeft onder andere onderzoek gedaan naar kinderloosheid. Daaruit bleek dat mannen zonder kinderen iets minder gelukkig zijn en minder stress ervaren dan vaders. Aan de andere kant verdienen vaders wel meer dan kinderloze mannen. Ook zijn vaders meer maatschappelijk betrokken. Keizer is associate professor aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en sinds kort bijzonder hoogleraar Pedagogiek, in het bijzonder de rol van vaderschap, aan de UvA.
———————-
Win-win-win-win
Een mooie binnenkomer van Hoogleraar Vaderschap Renske Keizer, vinden wij. We willen hieraan nog toevoegen dat betrokken vaderschap voor de vaders zelf gewoon ontzettend gaaf is. Het maakt ons ook gelukkiger. Als man word je door onderdompeling in het vaderschap op een ander, puur niveau aangeraakt. Dit voelen en meemaken is fantastisch. Iets oers.
Uiteindelijk is betrokken vaderschap goed voor het kind, goed voor de vader, goed voor de moeder (die meer tijd en ruimte krijgt) en goed voor de relatie met je vrouw. Oh ja, en ik vergeet hier nog even de economie, die door de mogelijkheid van herintredende moeders van een vrouwelijke impuls wordt voorzien. Wat willen we nog meer? Just do it!
@marius_mpoweru
Lees Interacties