In verwachting met een handicap deel 9: De laatste echo voor de bevalling

Tijdens eerdere blogs heb ik geschreven over de groei van onze kleine. Tijdens de laatste echo waren wij heel erg opgelucht. Na de echo van 3 weken geleden leek het erop dat de baby weer netjes tussen de lijntjes van de groeicurve terecht was gekomen. Heel erg positief nieuws dus. We konden onze zorgen over een kindje met een te groot hoofdje gelukkig los laten. De laatste van de 3 echo’s in het ziekenhuis leek voor ons dan ook meer een formaliteit. Inmiddels heeft Hendrike al 8 echo’s ondergaan en voor ons dus niet meer heel erg spannend. Vorige week gingen wij dan ook vol vertrouwen weer naar het ziekenhuis.

Terwijl de arts ons kwam halen waren we nog wat aan het grappen over dat dit de laatste keer was voor de bevalling dat we in het ziekenhuis kwamen. De arts kwam ons gelukkig op tijd halen. Alles leek in eerste instantie ook wel normaal te verlopen. Ze vertelde ons tijdens de echo dat de baby rond deze periode steeds moeilijker in beeld te krijgen is omdat de botten van de baby dan zo groot worden dat er schaduwen in het beeld ontstaan. De metingen van deze echo zouden dan ook iets minder precies zijn dan de vorige echo’s. Gelukkig konden we tijdens het maken van de meting nog net vertellen dat we het geslacht nog niet wilden weten.

Even een lesje echo…

Misschien is het handig om te weten welke waarden er nu precies gemeten worden tijdens zo’n echo. Naast de standaard echometingen als het bekijken hoe het hartje klopt, hoeveel vruchtwater is er en waar ligt de placenta, worden er tijdens een groeiecho metingen gemaakt van de omtrek van het hoofd, de omtrek van het buikje en de lengte van het bot van het bovenbeen. Met deze meetgegevens kan dan gekeken worden hoe het kindje groeit ten opzichte van een gemiddelde van deze waarden van andere baby’s rond dezelfde periode. Met al deze gegevens kan dan ook gekeken wat het geschatte gewicht is.

Toen alle metingen waren gemaakt zijn we samen met de arts van het ziekenhuis gaan kijken wat deze waarden laten zien in de groeicurve. Eigenlijk was gelijk duidelijk dat het beeld wat we hadden van de laatste echo van 3 weken geleden weer compleet anders was met deze echo. Ons kindje heeft in de afgelopen weken een groeispurt meegemaakt. Dit keer is niet alleen het hoofdje veel groter dan het gemiddelde. Bij alle drie de metingen sprong de meting dit keer duidelijk uit de curve. Zowel het hoofdje, het buikje als het beentje waren zeer veel gegroeid. Het gewicht van ons kindje werd nu geschat rond de 7 pond. Dat is het gewicht van het gemiddelde kindje wanneer het geboren wordt. Wij zitten nog maar in de 36e week van de zwangerschap.

De schrik zit er toch weer in…

Vergeleken met de eerdere metingen was ons kindje ruim een kilo zwaarder geworden. Daarom ging de arts toch even overleggen met de leidinggevende. Ik werd gelijk weer wat nerveus en moest het even op me in laten werken. Ik had met mijn grote mond al meerdere keren gezegd dat ons kindje zo groot was dat het met niet zou verbazen als het eerder kwam, maar dit had ik ook niet helemaal verwacht. Toen de arts terug was vertelde ze ons dat ze toch over 2 weken weer een nieuwe echo wilden maken. Als dan bleek dat het kindje toch weer veel gegroeid was dan kan het zijn dat ze het eerder gaan inleiden. Dit om te voorkomen dat mijn vrouw een peutertje naar buiten moet werken met de bevalling. Maar het zou zomaar kunnen dat ze al bevallen is voor de volgende echo. Natuurlijk hebben wij hierover gesproken op de terugreis en thuis. We zijn blij dat alles goed is met de baby en we gaan gewoon door met waar we mee bezig waren. We zien het wel maar geschrokken waren we toch wel even van dit nieuws.

Nesteldrang?

Inmiddels zijn we wel over dit nieuws heen, mijn vrouw is druk bezig met al haar haakwerkjes voor de baby nog op tijd af te krijgen. Ik ben ondertussen druk met de laatste dingen in huis. Het lijkt wel alsof ik nesteldrang heb in plaats van mijn vrouw. Zelfs ons schuurtje is inmiddels niet ontkomen aan mijn opruimwoede. Maar alles is klaar, ons kindje is in principe klaar, mijn vrouw is bijna klaar. Nou ja, op haar laatste haakwerkjes na dan. En ik, ik ben er ook wel klaar voor. Kom maar snel lieve kleine, papa is er wel klaar voor. Nou ja, eerst moet ik eigenlijk nog dweilen, opruimen, poetsen, en de laatste boodschappen doen. Het is ook weer wat om de kraamverzorgster dat allemaal te laten doen. Oh ja, wanneer moet ik die ook al weer bellen, was dat nou bij de bevalling of als we naar huis komen. Wie gaat de hond uitlaten als wij in het ziekenhuis zijn.

Zoals jullie begrijpen. Ik ben nerveus, zenuwachtig en druk. Het lijkt alsof ik nog heel veel moet doen, maar uiteindelijk zijn dat maar praktische zaken. Papa en mama zijn er wel klaar voor. Het voelt alsof ik bijna jarig ben, maar niet precies weet wanneer ik mijn cadeautje krijg. Maar wij beiden kijken er naar uit om ons kindje voor het eerst in onze armen de kunnen houden!

Gerard Suelmann

Lees Interacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *