Opvoeden is genieten van kleine momentjes

Door: Maarten Fest (Papaswereld.nl)

Al als jong kind tekende ik boerderijhuizen met een lapje grond eromheen. Een moestuintje, schaapjes en kippen, een hond en wat vogels. Fantaserend over hoe ik later wilde wonen en wie er bij me zou wonen, of misschien wel alleen. Toen wist ik al dat ik er eigenlijk niet alleen wilde wonen, maar graag met een gezinnetje. Een leuke en vooral lieve vrouw en hopelijk een kindje (of twee). Een hele belangrijke baan met veel geld was niet belangrijk, nu nog steeds niet al helpt het wel als de financiën een beetje op orde zijn, als ik maar gelukkig zou zijn. Ja, later zou ik net zoals mijn papa een papa willen zijn. Wat het ook eigenlijk inhield.

Wil jij later kinderen?

Toen ik mijn vrouw leerde kennen hadden we het er al snel over. Wil jij later kinderen? Het was een onderwerp wat voor ons beiden belangrijk was, want beiden wisten we dat we dit in de toekomst wel wilden. We wisten toen nog niet dat het daadwerkelijk samen zou gaan gebeuren, al merkten we dat de klik er direct was. We noemden allebei hoeveel kinderen we wilden, dat getal is nu nog steeds niet hetzelfde. De eerste is er in ieder geval en allebei hopen we dat er ooit, of misschien wel in de directe toekomst, een tweede bij mag komen.

Vader worden of papa zijn

Vader worden, papa zijn, was mijn grote wens die uit is gekomen. Tenminste, het vader worden is uitgekomen. Ik ben de vader van een ontzettend mooi mannetje die me dagelijks verwondert met nieuwe dingen die hij doet of zegt. Mij dagelijks verrast met een dosis humor die blijkbaar nu al in hem zit. Papa zijn is voor mij weer iets anders. Een papa interesseert zich echt in zijn kind, is echt betrokken bij de opvoeding en vindt het leuk om samen met zijn kind dingen te doen. Een papa wil een echte rol spelen in het leven van zijn kind. Ik heb het geluk dat ik dit allemaal mag en kan doen en me daarom eigenlijk best een papa mag noemen. Ze zeggen niet voor niets dat iedere idioot vader kan worden, maar een enkel een echte man zich papa mag noemen.

Mijn zoontje

Op dit moment is mijn zoontje 22 maanden oud. Het is een echte charmeur die precies weet wat hij wilt. Steeds vaker en steeds meer geeft hij aan wat hij wilt, hoe hij het wilt en wanneer hij het wilt. Niet alleen door het te laten zien maar steeds vaker door het te zeggen. Zijn woordenschat wordt elke dag groter en soms vraag ik me af waar hij de woorden vandaan haalt. Ik kijk en verwonder me over alles wat hij doet. De leersnelheid van zo’n klein mannetje is verbazend hoog. Ondanks dat ik een paar verwachtingen had van het vaderschap wist ik totaal niet wat ik ervan moest verwachten. Een luier verschonen, flesje geven en later samen hand in hand wandelen door een pretpark waren mijn beperkt gedachten. Oh ja, en over hoe het zou zijn als hij later samen met zijn eerste vriendinnetje thuis zou komen en wat ik dan zou doen. Ik weet het nu nog steeds niet, maar dat is dan ook latere zorg.

vitaldaddy_maartenfest

Loslaten. Zelf ontdekkingen laten doen

Ik kijk naar hem en ik verwonder me. Hij inspireert mij en heeft mij anders leren kijken naar kinderen, naar opvoeden, naar vader/papa zijn. Hij heeft mij geleerd anders te reageren op dingen die ik wel of niet wil. Hij heeft mij geleerd om niet meer zo strak aan mijn ideeën, lijstjes en ritme te houden en wat vaker te improviseren. Een mannetje van 22 maanden heeft mij zoveel verder in het leven gebracht in zo’n korte tijd. Op dit moment zie ik hem een cheesedipper voeren aan een Katrien-poppetje en zie hoeveel zorgzaamheid en liefde in hem zit. Mijn wens voor hem is dat hij dit altijd zo blijft houden. Ik, als zijn papa, zal er altijd alles aan willen doen om hem dit vol te kunnen laten houden. Proberen hem in zijn leven te sturen en zoveel mogelijk los proberen te laten om zelf ontdekkingen te kunnen doen.

Ouderschap is elke dag improviseren

De inspiraties die hij mij geeft, al voordat hij geboren werd, beschrijf ik op mijn eigen blogsite (www.papaswereld.nl). Daar schrijf ik niet alleen over hem, over mij en mijn gedachtes over opvoeden, maar probeer ik ook te schrijven over andere manieren van opvoeden die niet de mijne zijn maar waarvan ik wel naar het verhaal wil luisteren. Opvoeden is elke dag improviseren, je stinkende best doen als het even niet gaat, samenwerken met je partner en je kind en vooral heel veel geduld. Opvoeden is vooral genieten, van de meest kleine momentjes

Profiel

Maarten Fest (1982) is getrouwd met Chantal. Samen hebben zij een zoon Liam (2013). Maarten is Pedagogisch medewerker op een buitenschoolse opvang. Hij is oprichter van en blogger op Papa’s Wereld, een blogsite over ouderschap door de ogen van een papa.

Marius van Regteren

Marius van Regteren (1971) is de trotse vader van Lisa (2001), Rosanne (2002), Milo (2006) en Jorinde (2008) en getrouwd met Ildri. Naast zijn rol als vader en echtgenoot, werkt hij als coach en begeleider, waarbij hij graag leiders helpt om zichzelf en de mensen om hen heen tot bloei te brengen (zie www.mpoweru.nl). Marius houdt ervan om het leven te ‘bestuderen’ en zijn bewust-zijn en dat van anderen verder te vergroten. In dat kader heeft hij in 2012 VitalDaddy opgezet, de voorloper van de Stichting voor Betrokken Vaderschap / VDRS. Met VDRS wil hij een platform creëren om betrokken, aanwezig vaderschap in Nederland nog nadrukkelijker op de kaart zetten. Zijn motto: investeer in je vaderschap, dat is de beste investering die een vader kan doen!

Lees Interacties

Reacties

  1. Mooi gezegd Marius. Grappig hoe je beschrijft dat je in het begin totaal geen voorstelling hebt bij hoe het ouderschap eruit ziet, flesjes geven, luiers verschonen e.d. en dat het dan zoveel meer blijkt te zijn. Herkenbaar. Het is zeker iedere dag genieten van de kleine dingetjes. Hoe cliché ook, ze groeien zo ontzettend snel op!

Trackbacks

Laat een antwoord achter aan Jeanine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *