Papa in luierland – deel 6: vader’s portemonnee

Het is voor februari achterlijk warm, dus staan we even buiten. Binnen kregen we een mededeling. Trots als een pauw, haast in koor roepen ze; “Ahem… Wij hebben een kleine mededeling, deze groep wordt over een paar maanden uitgebreid.”. Uitzinnig van vreugde feliciteert iedereen de blije maar *arme man. Ik ken hem al jaren. We darten, drinken en schelden geregeld en hebben het daarbij eigenlijk alleen maar over kaal zijn, vrouwelijke rondingen en onze hobby’s. Die van hem; Duiken, motor rijden, bier drinken, 2 keer per jaar op vakantie, dure computers en het in leven houden van zijn twee katten. Ik neem nog maar een teug bier als ik, volledig zonder demotiverende insteek, mijn relaas begin… “Daar sta je dan. Ben je er wel een beetje klaar voor? Buiten die hormonen van je vrouw eh… Een vaders portemonnee…” 

We beginnen door direct een fabel de kop in drukken: Kinderen zijn per definitie niet duur. Even de zorggevalletjes buiten beschouwing gelaten. Al denk ik wel dat geld het laatste is waar je aan denkt als je met een zorggevalletje te maken hebt.

Waarom zeurt iedereen dan toch over “kosten” bij (het krijgen van) kinderen vraag je? Nou… Ik verwijs je even naar mijn review van het boek “Buskruit met muisjes”In dit boek reppen ze over 56 artikelen (verspreid over meerdere pagina’s, inclusief omschrijving, locatie waar aan te schaffen en illustraties hoe te gebruiken) die je nodig hebt om een koter in leven te houden. Net als jij denkt om met je derrière luxe op een cruise ergens op de middellandse zee te gaan zitten deze zomer, komt zij aanzetten met een boodschappenlijstje. En daar staat geen melk op kan ik je mededelen.

Wat betreft onderhoud is het in leven houden van je kroost dus niet heel duur. Het zorgdragen voor een correct ingevulde ontwikkelomgeving voor je versie 1.1 dan weer wel. Want, had je al eens gekeken wat een crèche je kost per maand? Hoe meer je verdient, hoe meer eigen bijdrage. Je kan wat dat betreft beter geen cent te makken hebben… Zo zal het zijn met de peuterspeelzaal, school, zorg, sport en spelbijdragen en alles waar de Neerlandsche overheid zich mee bemoeit. Betalen zal je. Al is het wel zo dat je hier geen invloed op hebt. Dit soort kosten zijn ‘moetjes’. Calculeer ze in, zeg ik.

Daarom wordt het pas echt gevaarlijk als het apparaat zich gaat ontwikkelen. Ter illustratie; ik zit op het toilet met mijn iPad te spelen (zo heet dat tegenwoordig) als voor de deur mijn 1,2 jaar oude dochter iets tegen mij aan het brabbelen is. Ik roep, om mijn dochter een plezier te doen, “Ja hoor, dat mag wel” door de deur, als ze ineens als een idioot hoofdschuddend naar mijn wederhelft rent om daar, met een glimlach van oor tot oor, te brabbelen dat papa haar een fakking PONY heeft beloofd.

Ik weet niet of ze dat echt zo overbracht, maar mijn wederhelft zweert van wel. Dit voorbeeld overigens staat niet op zichzelf.  Als ik zie dat meisjes van 9 jaar oud tussen Stompwijk en Zoetermeer op volwassen paarden rondrijden waarvan de benen nog langer zijn dan het meisje zelf, denk ik; “WAAR HAAL JE DE POEN VANDAAN?!?”. Enfin. Als het zich gaat ontwikkelen, gaat het dingen willen. Dure dingen. En dat ontwikkelen gaat snel…

Tot zover mijn ervaringen. Later, veel later, volgt studie, reizen en uitzet. Iets waar ik mij nu nog niet zo druk over maak. Vandaar maar even tips!

  1. Wil je een koter? Check je spaarrekening. De initiële opzet (kinderkamer, kolfje, kleding, medische kosten) kost al gauw een paar duizend euro. Het laatste wat je moet willen is het lenen van geld om een valse start in te zetten.
  2. Nee. Het matrasje van de lagere kwaliteit is geen optie. Jij (en ik) vind van wel, maar je vrouw niet. En anders je schoonmoeder ook niet. Hoe durf je. Sparen zal je.
  3. Is het er? Ja? Ben je vader? Mooi! Ga sparen. Maar GEEN depositorekening. Ik roep dit even anno 2015, maar de gemiddelde rente is op dit moment 1,5%. Daarvoor zet je het geld dan wel 18(!) jaar vast. Zet het op een internetspaarrekening waar je het elk gewenst moment weer weg kan halen. Als de wereld weer groener is kan je besluiten het alsnog vast te zetten, maar nu gewoon even niet.
  4. Regeren is vooruitzien. Als jij zeker weet dat je over 18 jaar 18.000 euro netto per maand verdient, hoef je nu niet je allerlaatste centen opzij te zetten, maar ben je daar niet zeker van, spaar in godsnaam. Niet alleen voor de studie. Misschien kan jij het je nog herinneren hoe jij je voelde toen je op je zestiende verjaardag een scooter kreeg (ik kreeg een fiets, overigens…)? Dat wil je gewoon als ouders zijnde.
  5. Spaar.

Ik denk dat ik mijn punt wel gemaakt heb in dit spaarzame verhaal.

Tot deel 7: de invloed van de jonge vader

 *Arm. De man is financieel-technisch niet arm. 2 auto’s voor de deur, twee inkomens waar je prima mee vooruit komt en een huurhuisje achterin Zoetermeer. Alles senang. De man was even nodig als lijdend voorwerp voor dit verhaal. niets arms aan dus. Mark en Heleen, van harte gefeliciteerd met jullie versie 1.1 in aanbouw!

Mario Zwart

Lees Interacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *