Top 10: Vaderschap voor managers

Van het vaderschap valt voor ons vaders enorm veel te leren. En dan vooral over onszelf. Het pure van kinderen en de spiegel die ze ons keer op keer voorhouden, maakt ons bewust van ons eigen gedrag. De inzichten zijn universeel toepasbaar, maar bij uitstek in ons werk. We werken vrijwel altijd samen met andere mensen of geven hieraan leiding.We willen dingen “gedaan” krijgen of realiseren. Dit betekent dat we veel interacties aangaan met anderen, net zoals we dat vaak met onze kinderen doen. Hieronder 10 vaderschapslessen voor managers.

1) Alles wat je aandacht geeft groeit.

Positieve aandacht doet mensen groeien. Je ziet het aan de kinderen, maar het werkt hetzelfde in organisaties. Of het nu gaat om belangstelling voor een privésituatie van een medewerker of een mooi bereikt resultaat, aandacht is essentieel. Een basisbehoefte van iedereen. Één keer aandacht geven is echter niet voldoende. Het gaat erom dat je verbonden blijft. Als je niet verbonden bent met je kinderen (en zoals Ramon Beuk al zei. Hoe ouder ze worden, des te minder tijd besteden ze samen met jou!) dan kun je ze ook geen dingen meegeven. Je hebt minder invloed. Ze kunnen ‘ontsporen’. Hetzelfde geldt in organisaties. Door aangehaakt te blijven met de mensen om je heen, weet je wat er speelt en kun je hier waar nodig op inspelen en kun je de support bieden die nodig is.

2) Vraag door als je iets niet weet.

Het pure van kinderen is dat ze die vragen stellen die we later niet zo makkelijk meer durven te stellen. Ze hebben een mooie pure verwondering en willen weten WAAROM dingen zijn zoals ze zijn. Een hele mooi eigenschap, die voor ons ook heel handig is bij ons werk. Waarom doen we wat we doen? Waarom vind hij/zij dit geen goed idee? We durven vaak niet zo goed de vraag te stellen die juist gesteld moet worden.

3) Verplaats je in de ander.

In communicatie met m’n 4 kids heb ik geleerd dat het heel erg helpt om me te verplaatsen in hun belevingswereld. Als ik daarbij weet aan te sluiten, dan krijg ik veel meer voor elkaar. Klein voorbeeld. Situatie: Jorinde (5) is lekker aan het dansen. Maar het is bedtijd. Optie 1: “Kom Jorinde, we gaan in bad!”. Kansloze optie. Jorinde wil niet, ze wil verder dansen en dat laat ze duidelijk blijken. Optie 2: Een kleine vooraankondiging. “Jorinde, ik zie dat je lekker aan het dansen bent. We gaan zometeen in bad, daarna mag je nog even verder dansen.” De vooraankondiging in combinatie met het nog even verder kunnen dansen daarin zit ‘m de crux. Ook bij organisaties is dit aan de orde. Vooral bij veranderingen. We ‘walsen’ over de ander heen met weerstand tot gevolg. Verplaatsen in de ander kan hierbij mooi helpen. De Dijk schreef er een liedje over!

4) Wees een voorbeeld.

Als ouders ben je het (grote) voorbeeld voor je kinderen. Zij letten enorm op wat jij doet. We zijn ons daar niet altijd bewust van. Hetzelfde geldt voor onze rol in organisaties. Als we leiding geven hebben we een voorbeeldfunctie. Als je wilt dat iets op een bepaalde manier gebeurt, moet je zelf het goede voorbeeld geven. Dit werkt veel beter dan stapel sheets of een dik rapport!

5) Make it fun!

Je hebt het vast wel gemerkt. Als je een gevecht maakt van het ochtendproces of het badproces… kansloos. Het voelt niet fijn, de sfeer wordt grimmig en helpt ook niet. Mijn les: maak het leuk! (of: gezellig). Je krijgt dan echt veel meer dingen gedaan. Maak er een spelletje of een dolletje van. “Wie het eerst…”. Dit is ook wat we kunnen leren. Ik geloof dat het helpt als mensen met plezier werken. Die oersaaie lange vergaderingen, daar zit toch eigenlijk niemand op te wachten? Maak het leuk!

6) Complimenten werken beter dan straffen.

Je ziet het veel op TV. Die ‘strafhoekjes’. Mijn ervaring is dat de kracht van een compliment groter is dan die van straf. “Ik vind het heel fijn dat je je spullen zo goed hebt opgeruimd!”. Ook als is het nog niet helemaal perfect. Hierna kun je makkelijk zeggen: “Wil je die playmobil ook nog even doen, dan ben je klaar.” Hupsakee werkt heel goed. In mijn ervaring veel beter dan “Als je niet opruimt dan….”. Dit voelt ook minder prettig. De sfeer wordt er niet beter door. Hetzelfde zie je in organisaties. Het glas is vaak half leeg. Geef complimenten. Let op dat ze wel oprecht moeten zijn en niet gekunsteld…

7) Schreeuwen helpt niet.

Wij vaders schieten soms wel eens uit onze slof, met stemverheffing tot gevolg. Maar….  De beste vader ter wereld schreeuwt niet tegen z’n kinderen. Net zoals dat in organisaties niet helpt. Natuurlijk, met je emoties tonen (benoemen) is op zich niks mis. Maar ongecontroleerd geschreeuw helpt geen zier. Het is vaak een uiting van onze eigen machteloosheid. Ons hiervan bewust worden is al een belangrijke stap in de goede richting.

8) Zeg wat je te zeggen hebt.

Kinderen zijn goudeerlijk. Ze zeggen wat ze te zeggen hebben en wat ze ergens vinden. Wat ze willen en niet willen. Ze draaien er niet omheen. En juist dat laatste gebeurt in organisaties (te) veel. We zijn waarschijnlijk bang dat het tegen ons gebruikt kan worden. Juist door oprecht je mening te geven neem je positie in en weten anderen waar je echt voor staat.

9) Geef ruimte om zelf te ontdekken.

Kinderen leren vooral door zelf dingen te ontdekken of te ervaren. Ik denk dat dit ook vaak voor mensen in organisaties geldt. Door alles maar voor te schrijven en dicht te regelen ontnemen we mensen deze gelegenheid. Bovendien ‘pamperen’ we mensen die al zindelijk zijn… De mensen de ruimte geven om dingen te ontdekken, binnen kaders, werkt juist groeibevorderend en inspirerend.

10) Blijf rustig.

Soms is er een situatie waarbij je het gevoel hebt dat  ‘het bloed onder je nagels vandaan gehaald wordt’. En je weet het,  hoe meer je je laat opfokken, hoe ineffectiever dit is. Je verliest jezelf. De ander voelt het en maakt hier handig gebruik van. Hoe bozer je wordt, hoe minder het helpt. Blijf rustig. Altijd. Benoem wat er met je gebeurt, hoe het op je overkomt. Maar blijf altijd in je velletje. Spring er niet uit… ;).

Herken je dit of heb je wellicht aanvullende inzichten? Benieuwd naar jouw reactie!

Marius van Regteren

@marius_MpowerU

Marius van Regteren

Marius van Regteren (1971) is de trotse vader van Lisa (2001), Rosanne (2002), Milo (2006) en Jorinde (2008) en getrouwd met Ildri. Naast zijn rol als vader en echtgenoot, werkt hij als coach en begeleider, waarbij hij graag leiders helpt om zichzelf en de mensen om hen heen tot bloei te brengen (zie www.mpoweru.nl). Marius houdt ervan om het leven te ‘bestuderen’ en zijn bewust-zijn en dat van anderen verder te vergroten. In dat kader heeft hij in 2012 VitalDaddy opgezet, de voorloper van de Stichting voor Betrokken Vaderschap / VDRS. Met VDRS wil hij een platform creëren om betrokken, aanwezig vaderschap in Nederland nog nadrukkelijker op de kaart zetten. Zijn motto: investeer in je vaderschap, dat is de beste investering die een vader kan doen!

Lees Interacties

Reacties

  1. Uhm… Ik mis “delegeer”? ik ben dan nog maar een nieuwkomer op (kinder)managementgebied, maar ik acht dit aspect als zeer doeltreffend.

  2. De ultieme opdracht als ‘manager vader’ is jezelf overbodig te maken. Jezelf in 18 jaar weg te saneren uit de opvoeding. Ook in je eigen organisatie/bedrijf ben je overbodig als je je werk goed doet. Op dat vlak gaat het helaas gruwelijk mis; organisaties dijen uit, nieuwe managementlagen moeten het beheersprobleem oplossen en adviseurs aan de zijlijn vertellen jou, de ondernemer, hoe je de opvoeding anders moet doen.

    Daar staat maar één oplossing voor en dat is de handschoen oppakken en zelf aan het stuur gaan zitten. Bewust, met aandacht, met focus, overtuigd van je gelijk en je kunnen. ‘Any fool can be a father, but it takes a real man to be a daddy!’

  3. Leuk stuk Marius! En zeer herkenbaar! Ik zou toevoegen: wees consequent. Zowel in opvoeden als in management belangrijk om die duidelijkheid en zekerheid mee te geven aan je kind danwel je mensen.

  4. Mooie vergelijking!
    Bewustwording en bewustzijn van je eigen alles (gedachtes, intenties, emoties, overtuigingen, wensen/behoeftes, gevoelens enz.) als vader/manager. Ben je in staat om op momenten échte aandacht te geven, aanwezig te zijn in het hier en nu als mens. Onze oudste zoon heeft mij dat in zijn jonge jaren laten ervaren. Bij mijn (energetische) afwezigheid ging hij iets anders doen, wanneer ik weer in verbinding was en authentiek dan was hij er direct om samen iets te doen!
    Kinderen én werknemers zijn super loyaal. Van kinderen weten we dat o.h.a. wel, van werknemers denken we soms dat het tegenovergestelde waar is:(
    Wees écht als menselijk wezen, benader de ander als gelijkwaardig, inspireer en schenk vertrouwen…..

    • Echte aandacht te geven en aanwezig te zijn… wow dat is het hè en dat voelen ze die kids. En ook medewerkers, collega’s. Alles wat je werkelijk onderdeeld aandacht geeft groeit.

Laat een antwoord achter aan ツMarius van Regteren Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *