Het zal nog steeds een hele omslag vragen om echt te komen tot een betere verdeling van zorgtaken tussen vaders en moeders. En om die discussie een flinke zwengel te geven organiseerde WomenInc vandaag haar grootste evenement van dit jaar: De toekomst van Nederland – Een nieuwe verdeling van zorg en werk.
Plaats van handeling: de Fabrique in Maarssen. Onder de deskundige leiding van Daphne (“Ik heb helemaal geen kinderen!”) Bunskoek gingen ruim 400 mensen in een turbo-brainstorm op zoek naar ideeën om die #nieuweverdeling realiteit te maken. De hashtag was in no time trending.
Kim Putters van het SCP praatte ons even bij over de stand van zaken. Hoewel wij vaders best een heleboel doen in de zorg voor de kinderen, is het nog best een klassiek plaatje. De vrouwen doen het meeste zorg, werken minder, hebben een lager inkomen en hebben werkgevers waarbij part-time werken kennelijk bespreekbaar is. En de mannen: andersom dus. Deze cijfers werden verlevendigd met korte fragmenten van portretten van mannen en vrouwen die vertellen hoe zij het doen. Leuke voorbeelden van hoe het ook kan, en tergend schrijnende verhalen waarvan ik dacht dat dat nu wel achter ons zou liggen. De jongeman met bril die moeilijk kijkend probeert aan te geven dat het ‘best lastig is allemaal’, want hij wil wel maar vindt hij een baan waar hij minder kan werken? Enig hoongelach in zijn is zijn deel. En de moeder van een gehandicapt kind die wel aan haar dochters vraagt of ze mee kunnen zorgen, maar vergeet het ook aan haar zoon te vragen. Die kan. En de dochters niet. En die mevrouw die eerst in België werkte en daar 5 dagen per week aan de slag was, en haar man ook, en hun kinderen zaten 5 dagen per week op de kinderopvang waar 5 dagen per week dezelfde leidsters werken. Ze keek er nogal van op dat dat -bij terugkeer in Nederland- zo anders was. “Nu heb ik dag 5 vrij, en zit ik met al mijn opleiding koekjes te bakken.” Ook leuk, maar ook even wennen, en om over na te denken.
Daarmee was de zaal opgewarmd voor een bliksemsnelle brainstorm met z’n alle tegelijk, in een paar rondes. Bedenk zoveel mogelijk ideeën voor wat de vaders/moeders zelf kunnen doen, wat werkgevers kunnen doen en wat de overheid kan doen. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Een paar dingen:
– in de sollicatieprocedure meteen het zorggesprek meenemen,
– feiten en cijfers bekend maken en onder de aandacht houden: 60% van de jonge ouders voelt zich haast voortdurend opgejaagd en dat draagt in belangrijke mate bij aan arbeidsverzuim in die groep,
– doorgaan met mogelijkheden voor flexwerken,
– soepele regelgeving, verdeling van zorgtaken fiscaal interessant maken,
– een keurmerk voor zorgvriendelijke werkgevers,
en veel, veel meer van dat.
Maar ook een tandje fundamenteler en daarmee ook wat meer lange termijn:
– werken aan een klimaat waarin het eindelijk normaal wordt dat een man met zijn werkgever hierover kan overleggen,
– bevallingsachtig verlof voor mannen, en niet beperken tot die sneue 2 dagen,
– een eind maken aan de schoolpleinmaffia,
– de zorg-app waarin ook op dit punt de participatiemaatschappij haar werk doet: werkenden, niet werkenden, ouderen, ouders met een vrije dag, etc. en samen de zorg voor kinderen regelen.
En nog veel meer. WomenInc gaat de opbrengsten snel uitwerken en dan komen volgende stappen waar wij van @vitaldaddy aan meedoen.
Het was WomenInc gelukt om zo’n beetje het hele hoofdbestuur van Nederland present te krijgen: Hans de Boer (VNO-NCW), Harry van de Kraats (AWVN), Annemarie Jorritsma (VNG), Mariëtte Hamer (SER) die zich committeerden aan volgende stappen, op initiatief van WomenInc en samen met eMANcipator (de mannelijke ’tegenhanger’), en Koningin Maxima sprak aan het eind het hele gezelschap toe. De vakbonden ontbraken, en misschien is dat wel niet zo erg. De teneur in veel van de discussies was immers toch vooral: maatwerk. AWVN is in vele CAO’s bezig met het maken van raamafspraken waarbinnen werkgevers en werknemers passende afspraken kunnen maken. En niet one size fits all. Want dan is er aan de ene kant geen ruimte voor vrouwen die liever thuis zijn (want die bestaan ook), en ontneem je aan de andere de werknemer zijn/haar eigen verantwoordelijkheid om hier een goede weg in te vinden. En dat bleek één van de belangrijkste issues voor de toekomst: ruimte en een klimaat waarin het normaal is om dit thema te bespreken en goed te regelen, en waarin ouders hun eigen keuzes kunnen maken. Niet van dat getuttel dus.
Al met al een buitengewoon professionele conferentie, met een veelbelovend resultaat, zowel door sfeer en betrokkenheid, als door de vele goede ideeën als door het draagvlak bij partijen die het verder kunnen brengen. Wordt vervolgd.
Geweldig initiatief met hele goede brainstormpunten! En natuurlijk doen we graag mee in het vervolg!